حاج آقا حسين فاطمى( از شاگردان عارف بزرگ، ميرزا جواد ملكى تبريزى ـ رحمهما اللّه ) ـ رحمه اللّه ـ در رابطه با حال وفاتش مى فرموده است: «من از خدا دو حاجت دارم: اوّل اين كه با حال مناسبى از اين دنيا بروم؛ دوّم: اين كه اين حال مناسب با من تا آخر محفوظ باشد.»
هم چنين وقت وفاتش مكرّر مى فرموده است: «نمازم را كه خوانده ام، شامم را هم خورده ام.» حضرت رسول ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ هم كه فرمود:
« مَنْ كانَ آخِرُ كَلامِهِ لا إِلهَ إِلاَّ اللّه ، دَخَلَ الْجَنَّةَ. »من لا يحضره الفقيه، ج 1، ص 132؛ وسائل الشيعة، ج 2، ص 455و 456 هر كس آخرين سخنش كلمه ى « لا اله الا اللّه » باشد، وارد بهشت خواهد شد.
سپس چند بار تهليل مى گفته، و باز دوباره مطلب را تكرار مى كرد و سپس مى گفت: «با اين حال خوب، منتظر چه هستيم يا چه هستند؟»
و با اين حال از دنيا رفت. خوشا به سعادت كسى كه با حال خوب از دنيا برود و در آخرت خوب مورد استقبال قرار گيرد!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد