اي دل بيا كه روي به سوي خدا كنيم
توفيق بندگي طلب از كبريا كنيم
كبر و ريا ترا كند از كبريا جدا
پرهيز از دو روئي و كبر و ريا كنيم
ما را رسد به دامن پروردگار دست
گر دامن هوا و هوس را رها كنيم
افتد فروغ دوست در آيينه ي ضمير
آيينه پاك اگر زغبار هوا كنيم
خواهي اگر كه دوست به عهدش وفا كند
بايد به عهد خويشتن اوّل وفا كنيم
گردد دل شكسته ي ما حاجتش روا
گر حاجت شكسته دلان را روا كنيم
برخيز تاكه خفته دلان را چو مرغ شب
با نغمه محبت خود آشنا كنيم
ماه خدا رسيد، كه در چشمه ي خلوص
خود را غريق رحمت بي انتها كنيم
ماه خدا رسيد، كه با صيقل صفا
آيينه ي مكدّر دل با صفا كنيم
ماه خدا رسيد، كه انفاق و بذل مال
بر مردم شكسته دل بينوا كنيم
ماه خدا رسيد، كه با اشك انفعال
پاكيزه لوح خويش ز جرم و خطا كنيم
ماه خدا رسيد، كه بر آستان حق
ابراز بندگي چو شه اوليا كنيم
ميلاد مجتبي است بيا تا به خرّمي
امشب بساط جشن ولادت بپا كنيم
جشني خجسته از پي خشنودي حسن
بر پادرآستان شه دين رضا كنيم
ماهي ز بام حُسْن برآمد كه تا نظر
حق را بر آن جمال حقيقت نما كنيم
آمد حسن كه كسب كمالات و سروري
زان مظهر فصاحت و صبر و سخا كنيم
آمد حسن كه درك فيوضات معنوي
زان چشمه فضيلت و فيض و عطا كنيم
حُسْنِ حَسَن چگونه ستائيم، كي توان
در اين مقام حقِّ سخن را ادا كنيم
دل را سوي مدينه فرستيم، با ادب
اول سلام بر حرم مصطفي كنيم
در آستان فاطمه خّرم مشام جان
زان بوستان عصمت و زهد و حيا كنيم
زان پس كنيم روي به ويرانه ي بقيع
دوم سلام بر حسن مجتبي كنيم
روشن كنيم شمع در آن وادي خموش
پروانه وار در قدمش جان فدا كنيم
سوّم سلام را به مه آسمان زهد
«سجّاد» نور چشم شه كربلا كنيم
چارم سلام را به گل بوستان فضل
بر«باقر العلوم» ولي خدا كنيم
پنجم سلام بر ششمين پيشواي حق
بر«صادق الائمه» مهين پيشوا كنيم
تقديم خاك پاك حسن امشب اي«رسا»
دُرهاي شاهوار ز طبع رسا كنيم
شاعر: دکتر قاسم رسا