منبر جاي تبليغ کتاب خدا و معارف اهل بيت (عليهم السلام) است. آنچه اثربخش است، معارف اهلبيت (عليهم السلام) است. منبري که از معارف قرآن و اهل بيت (عليهم السلام) تهي باشد، مصداق ميو ه اي است که آلوده به کرم شيطان است؛ چنين منبري مبلّغ اشخاص ناقص است نه مبلّغ امام صادق (عليه السلام)؛ مانند کسي که در يک منبر پنجاه بيت شعر ميخواند اما سه روايت از ائمه (عليهم السلام) در کلامش به گوش نمي خورد. حتي توجيه مي کند که اين اشعار، ترجمة روايات است! شايد آن اشعار جاذبه داشته باشد و مخاطب را تهييج کند، اما آيا اثر روايت را دارد؟ آيا آدم ساز هم هست؟ به هر حال اثر آيات و روايات را ندارد.