قرآن چه موجودى است كه در مراتب مختلفه  ى نزول، حكايت از شنيدنى  ها و ديدنى  ها مى  كند؛ عديل قرآن (عترت) هم حكايت از نعمت  هاى عالم مى  كند؛ ولى ما از غمخوار، هادى، حامى و ناصرهاى خود قدردانى و شكرگذارى نمى  كنيم و واسطه  ى خير را پى مى  كنيم؛ كه:«فَعَقَرُوهَا»سوره  ى هود، آيه  ى 68؛ سوره  ى شعراء، آيه  ى 157؛ سوره  ى شمس، آيه  ى 14.پس ناقه را پى كردند.و ائمّه ـ عليهم  السّلام ـ را كه ولى  نعمت  هاى ما و مجارى فيض هستند نمى  توانيم مشاهده كنيم. امام زمان ـ عجّل  اللّه  تعالى  فرجه  الشّريف ـ هم اگر بيايد با او همان معامله را مى  كنيم كه با آباى طاهرينش كرديم. آيا مى  شود امام زمان ـ عجّل  اللّه  تعالى  فرجه  الشّريف ـ چهار صد ميليون ياور داشته باشد و ظهور نكند؟!

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *