ای کاینات سفره‌ی عام تو یا حسنای فوق وهم، علم و مقام تو یا حسنروح مسیح، طوطی گلزار معرفتجانِ کلیم مست کلام تو یا حسنصدق ...

ای در رُخت جمال خداوند آشکارای آفرین به حسن تو از آفریده گارقرآن گرفته از نفست عمرِ جاودان ایمان به دوستِّی تو گردیده استواراحمد نهاده لب ...

رمضان بهشت خدا شده ز گل جمال تو یا حسنمه نیمه اختر کوچک و مه نو هلال تو یا حسنیم علم و حکمت و معرفت ...

من کیم حجّت حق واقف سرّ و علنممن کیم وجه خدا آینه‌ی ذوالمننممن کیم شمع فروزنده هر انجمنممن کیم چشم و چراغ نبی موتمنممن کیم ...

ای دل دل شکستگان عاشق و مبتلای توروح گرفته آبرو از نفس صفای تونغمه ی عشق عاشقان زمزمه‌ی ولای توبود و نبود عالمی در نعم ...

من تو را در حُسنِ روزافزون، سرآمد می‌کشمآیتی از آیه‌های ذاتِ سرمد می‌کشمتا جمالت را به زیبایی ببینم ـ بارهادر ضمیرم نقش سیمای «محمد» می‌کشماز ...

این چه شور است عزیزان که به هر انجمن استشاد و خرم دل یاران و به‌دور از محن اسـتهر طرف می‌گذرم بانگ طرب می‌شـنومزانکه میلاد ...

و پانزده غزل از ماه آسمان که گذشترسید ماه غزلهای بی کران که گذشت….مرام مردی و میراث جاودانش بودو نام نامی او بر سر زبان ...

ماه صیام ماه خداوند ذوالعطاست ماه  وفور فیض و کرامات کبریاست ماه صعود روح به اوج فضیلت است ماه نزول مائده ی رحمت خداست ماه قعود و ماه قیام ...

تا چمن از فرّ فروردین به خود زیور گرفت عالم فرتوت دور زندگی از سر گرفت در چمن مشّاطه ی نوروز با سعی نسیمشاهد گل را نقاب ...

موکب باد صبا بگذشت از طرف چمنتا چمن را پرنیان سبز پوشاند به تن سبزه اندر سبزه بینی، ارغوان در ارغوانلاله اندر لاله بینی یاسمن در ...

ای دل بیا که روی به سوی خدا کنیمتوفیق بندگی طلب از کبریا کنیمکبر و ریا ترا کند از کبریا جداپرهیز از دو روئی و ...

باز بافر فریدون فرودین آید به باغلشگر اردی فرو بگرفت یکسر دشت و راغخیز ای ترک ختایی خطا برکن ایاغتا مگر از نشئه می تر ...

باغ زهرا به گل روی حسن چون آراستنغمه ی شوق ز افواج ملائک برخاستسبزپوشان چمن تا گل رویش دیدندسرخ گشتند ز خجلت که نه زیبا ...