روزی که شرار ظلم افروخته شدیک بار دگر حاصل دین سوخته شداز بعد شهادتش حسن را از تیرتابوت و تن و کفن به هم دوخته ...

ای اهل مدینه فتنه بنیان مکنیدبر آل علی این همه عصیان مکنیدگر لاله نریزید به تابوت حسن شرمی ز رسول، تیر باران مکنید شاعر: سید رضا مؤید ...

تا این دل پاره پاره در بر دیدمهر روز شهادت مکرر دیدمسوز جگرم ز پشت درشد آغازروزی که کتک خوردن مادر دیدم شاعر:  سید رضا مؤید ...

نور خدا که ضربه ز طاغوت خورده استبس سالها ز خون جگر قوت خورده استبا مردم مدینه وداعی است جانگدازاو را که چند تیر به ...

بشکستی و از غمت شکستم حَسَنمای وای که می‌روی ز دستم حَسَنمغارت‌زده‌تر ز من کسی نیست که منمحزون ز غم داغ تو هستم حَسَنم شاعر: سید رضا ...

حسن حَسَن از خیمه‌ی مهتاب گذشتآقائیش از دامن محراب گذشتنوشید چو آب آتشین در افطارآنسان جگرش سوخت که از آب گذشت شاعر: سید رضا مؤید ...

داغ دو برادر جگرم کرده کبابیک از تن صد چاک و یک از قبر خرابپیوسته سلام بر حسن باد و حسینآن کشته‌ی آب بود و ...

یا فاطمه بر سوختنت می‌گریمبر غربت پاره‌ی تنت می‌گریمگفتی که برای حسنت گریه کنیمامروز ز داغ حسنت می‌گریم شاعر: سید رضا مؤید ...

بودند دو تن به جان و دل دشمن تودادند به هم دست، پی کشتن تواین یک پیِ آتش زدن جان برخاستوآن یک، بنشاند تیرها بر ...

عمری ست که سوزند ز غم متصلموز خون جگر شده ست لبریز، دلمهم دشمن و هم دوست تُرا آزردنداز اینهمه صبر، از تو ای دل ...

تو مایه‌ی داغ لاله‌ی صحراییتو شاهد خصم و کوچه و زهراییخون جگرت به صفحه‌ی طشت نوشتآتش زده آب کوزه بر دریایی شاعر: علی انسانی ...

آن روز ز درد و غم لبالب بودمهمچون دَرِ خانه غرق در تب بودمیک سوی حسین را تسلی دادماز سوی دگر پناه زینب بودم شاعر: علی انسانی ...

در داغ نشسته لاله بودم آن روزآلاله‌ی پُر ز ژاله بودم آن روزخود پرده ز راز کوچه برخواهم داشتمن شاهد هشت ساله بودم آن روز شاعر: علی ...

در خانه شدی کینه‌ی همسر دیدیمسجد رفتی غربت حیدر دیدیاز مسجد و خانه که رها می گشتیدر کوچه شدی قاتل مادر دیدی شاعر: علی انسانی ...