تدبیر جالب

در این عملیّات ما خیلی اطلاعاتی عمل کردیم. کل افرادی که از جریان عملیّات خبر داشتند، چند نفر بیشتر نبودند. همه طوری عمل می‌کردند که هیچ کس بویی نبرد. در این میان وظیفه‌ی نصر اللهی از همه دشوار‌تر بود. او باید 250 قایق را ظرف مدّت چند روز طوری از اهواز به منطقه منتقل می‌کرد […]

دانستن یک روزی به درد می‌خورد

یک روز آقای مؤذن‌زاده را صدا کردم کنارم و در مورد توپ‌های 106 مسائلی را از او پرسیدم. مؤذن‌زاده گفت باید سؤال کنم. نصر اللهی هم کنار ما بود. تا این حرف را شنید، بلند شد و گفت من می‌دانم. بعد هم جواب سؤالات مرا داد. اوّل کمی تعجّب کردم. منتها با روحیه‌ای که در […]

طرح دور زدن دشمن

در عملیّات «بستان»، حاج رضا مسؤول عملیّات در یک محور بود. ما در واحد اطلاعات بودیم و حدود بیست روز پیش از عملیّات، ما را به منطقه بردند. آن‌جا که رفتیم، حاج رضا حضور داشت و چند تن از برادران که نمی‌شناختیم درباره‌ی دور زدن دشمن بحث می‌کردند و جهاد نیز در حال احداث جاده‌ای […]

طرح حفر کانال 500 متری

اوّلین گردانی که به شکل منظم در سال 1359، پس از آموزش به جنوب رفت، گردان «مسلم» بود. ما در خط «شیر» مستقر بودیم. خط شیر، جبهه‌ی اوّل دارخوین بود و «سلمانیه» و «محمدیه»، جبهه‌ی دوم بود. شهید حبیب اللهی در خط شیر، با آن استعداد خوب و تحرّک بالایی که داشتند، برای مسؤولان شناخته […]

راه فرار دشمنان را مسدود کرد

به جرأت باید گفت علی رغم این‌که حاج رضا سنّ کمی داشت و دوره‌ی کلاسیک نظامی را نگذرانیده بود؛ امّا از زمان خود خیلی جلوتر بود و مسائل را فراتر از آنچه موجود بود و به اذهان می‌رسید، می‌دید و تجزیه و تحلیل می‌کرد، و در یک کلام نیرویی استثنایی بود. در همین‌جا باید اشاره […]

او سراغ دشمن می‌رفت

این یکی از قانون‌های مهم حاجی بود که مدام روی آن تأکید می‌کرد: «باید پیش از این‌که دشمن به سراغ ما بیاید، ما سراغش برویم.» این بار هم کمین کرده بود تا خدمت یک گردان عراقی برسد! تقریباً مطمئن بود که خیال حمله به ما را دارند. پای بی‌سیم نشسته بود و دقیقاً گفتگوی آن‌ها […]

پیش‌بینی و پیش‌دستی

آن روز غروب، نماز را در پادگان خواندیم. کریمی و توسلی درباره‌ی پاکسازی تجزیه‌طلبان صحبت می‌کردند. کومله، دمکرات و خلاصه همه‌ی کسانی که باید ریشه‌کن می‌شدند. «قوجه‌ای» و «دستواره» هم برای گسترش سازمان رزمی قوای انقلاب، با حاج احمد صحبت می‌کردند و طرحی نو می‌ریختند. یک ساعتی از وقت نماز گذشته بود. کم کم سکوت […]

تصمیم بجا

پانزده نفر از بسیجیان ستاد سپاه پاوه بودیم. در حلقه‌ی محاصره افتاده بودیم و راه به جایی نداشتیم. روزهای اوّل زمستان بود و برف زیادی دامنه‌ها را پوشانده بود. برای اهالی کردستان هم رفت و آمد در میان چنین یخبندانی، آسان نبود؛ چه رسد به نیروهای غیر بومی. همه‌ی امیدمان به خدا بود و بس. […]

بادگیرها مال ما نیست

ده تا اسپلت دادند به تیپ ما. اسپلت از آن بادگیری‌های درجه یک بود و مخصوص زمستان. تا حد زیادی از نفوذ سرما به بدن جلوگیری می‌کرد. توی سرمای طاقت‌فرسای ماووت، هر کسی دوست داشت یکی از آن‌ها را تنش کند. اتّفاقاً مسؤول تدارکات همین کار را هم کرد؛ اوّلین بادگیر را برای خودش برداشت. […]

میوه بهتر است یا کمپوت میوه؟

با علی می‌شدیم چهار نفر؛ رفته بودیم شناسایی، توی عمق مواضع دشمن. توی کوله‌پشتی خوراکی‌هایمان، چند تا سیب و چند تا کمپوت سیب بود. روز اوّل، بعد از کلّی پیاده‌روی و بعد از تحمّل کلی فشارهای روحی و روانی، یک کمپوت درآوردم که بخورم. منطقه‌ی خودی هم که بودیم، همیشه ترجیح می‌دادم به جای میوه، […]

پاداش شما را از جیب خودم می‌دهم

به خاطر دارم، مسؤول دفتر ایشان، فهرستی از کارکنان واجد شرایط دریافت پاداش تهیه کرد و نام مرا هم در ابتدای فهرست نوشت و برای امضا، به دفتر ایشان برد. پس از یکی – دو روز فهرست برگشت داده شد. نام من که در ردیف اوّل بود، خط خورده بود. برای مسؤولان دفتر، جای تعجّب […]

باید به کار بیاید

یکی از بچّه‌ها پوتین‌های رزمنده‌ها را مرتّب می‌کرد. به او گفت: «چرا پوتین‌های تو با هم یکی نیست.» گفت: «این‌ها بیت المال است گاهی از یک جفت پوتین یکی خراب می‌شود و دیگری هنوز سالم است، لذا جفت‌های سالم را من گرفتم تا استفاده بشود. هدف رضایت خداست. ممکن است لباس‌هایمان ناخالصی داشته باشد. دعا […]

فردای قیامت

دکمه‌ی کولر را فشار دادم. هوای سرد و لطیف، با فشار وارد ماشین شد. جان تازه‌ای گرفتم، ولی زیرچشمی «آقا مهدی» را زیر نظر داشتم. چند دقیقه‌ای نگذشته بود که «آقا مهدی» انگشت سبّابه را لای قرآن گذاشت و سرش را به طرف من برگرداند و گفت: «الله بنده‌سی! می‌دانی، کولر را که روشن می‌کنی، […]

کَره‌ی محلی

آخرین باری که به دیدنمان آمد، تعریف کرد که: «وقتی بچّه‌ها غذاهایشان را می‌خورند، مقداری اضافه می‌آید. ابتدا به نظر می‌رسد که این باقی مانده‌ی غذا دیگر قابل استفاده نیست. ولی من آن‌ها را دور نمی‌ریزم. یک روز خرده کره‌های سفره‌‌ی صبحانه را جمع کردم و به شکل کره‌ی محلّی درآوردم و توی یک ظرف […]