قوای باطنی انسان را که مرتبه‌ی برزخی اوست، دستگاهی وسیع‌تر و نیروهایی بسیار قوی‌تر از قوای ظاهری است که می‌توان در مَثَل نسبتِ قوای ظاهر ...

آن حقیقتی که از او به کلمه‌ی «من» اشاره می‌شود که نفس ناطقه است، اوست از اَعلی مراتب ادراکات عقلی، تا اَنزل [پایین‌ترین] ادراکات که ...

یکی از صفات نفس ناطقه‌ی قدسیّه، صفت «نباهت و بلندهمّتی» است. در جهان هر کس به هر مقامی رسید، از نظر بلند و همّت عالی ...

یکی از نیروهای نفس ناطقه‌ی قدسیّه، حلم و بردباری با خلق است. حلم یعنی نیرو و ملکه‌ای که انسان، ذمام شهوت و غضب خود را ...

این «قوّه‌ی فکر» است که با تتبّع و گردش در معلومات خود، مجهولات را به دست می‌آورد؛ و هرچه بیشتر قوّه فکرت را به کار ...

فَکَشَفْنا عَنْکَ غِطاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ. یعنی چون پرده‌ی عالم حسّ از پیش نظر برافتاد، روح قوّت یابد و چشم عقل تیزبین شود و به ...

جوهر مدبّر بدن را که حکیمان بیشتر «نفس ناطقه» تعبیر کنند… بر حسب هر مقام و شأنی، اهل معنی بر آن اصطلاحی نهادند مانند: نفس ...

اگر گویی: پس چرا آدمی با آن‌که دارای نفس ناطقه‌ی مجرّد است، از لذّات حیوانی به لذّات عقلی، اغلب نپردازد و پیوسته فریفته‌ی لذّات حسّی ...

تا هنگامی که نفس ناطقه، محکوم بدن است اکثر مردم از لذّات جهان غیب، محرومند و فقط حرفی از آن می‌شنوند… و تنها نفوس انبیاء ...

خدا را دو کتاب تکوینی است: یکی «کتاب آفاقی» که دفتر عالم خارج است؛ و یکی «کتاب اَنفُسی» که دفتر نفوس ناطقه است که هر ...

 (مفهوم و معنی و ماهویّتِ واجب الوجود)معنیّ خدا، صانع عالم، سلطان کشور هستی، آفریننده‌ی جهان، پادشاه مُلک وجود، یعنی هستی؛ هستیِ بی‌حدّ و نهایت، هستی ...

مقصود از «مبدأ» به طور اجمال: جهان را خدایی است که هستیش معلوم بدیهی و فطری است (گرچه کُنهش نامعلوم ابدی). هر کس به هوش ...

خوشا بر افکار بلندبینان و انظار اهل علم و ایمان که در شب‌های تاریک به آسمان با نظر شوق و حیرت بنگرند و تماشگاه چشم ...

این ستارگان کوچک که در شب تار، چراغ‌های کم‌نور آسمانی به نظر می‌آیند یا کهکشان و ستارگان سحابی -که مانند ابری به چشم دیده می‌شوند- ...