پرهیز از ظلم

در سلوک حتّی الامکان سعی کنید که ظلمی از شما صادر نشود! چون که بار ظلم، ماورای تصوّر ماست. یک بار در عالم معنا به من حالی کردند که: هیچ عبادتی به احسان خلق نمی‌رسد؛ و هیچ معصیتی نیز به عظمت ظلم وجود ندارد! منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص‌176

عمل مقبول

خداوند عملی را قبول می‌کند که یکدست و خالصانه برای او انجام شود، نه آن‌که خیال دشمن او را نیز در آن داخل کنیم. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 176

شرایط مقام «یقین»

کسی را به مقام یقین راه می‌دهند که ارزش چند چیز در نزد او یکسان باشد: اوّل فقر و غنا، دوم عزّت و ذلّت، و سوم تعریف و تکذیب. پس هر قدر که ارزش این مفاهیم برای شما یکسان بود، به همان اندازه و مطابق آن، شما نیز به خداوند یقین خواهید داشت، نه بیشتر […]

یقین و استجابت دعا

هر اندازه‌ای که خداوند را بیشتر باور داشته باشی، به همان میزان هم دعاها زودتر مستجاب می‌شود. هر قدر که یقینت به خداوند بیشتر باشد، به همان اندازه نیز پاسخ خود را سریع‌تر می‌گیری. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 176

اگر باور کنند

اگر مردم باور داشته باشند که روزی‌رسان، کس دیگری است و به خدایی او یقین داشته باشند، دیگر این‌گونه برای هیچ و پوچ، همدیگر را نمی‌درّند. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 175

خداهای دروغین

رفیق، وجود من و تو در قبال وجود او، یعنی فرعونیت! او نیز می‌خواهد که این فرعونیت را از من و تو بگیرد و خداهای دروغین را از میان بردارد. او می‌خواهد که در خودش غرق شوی و کاسه‌ی «چه کنم، چه کنم» دست نگیری. این نیز حاصل نمی‌شود مگر آن‌که در قدم اوّل، همه‌ی […]

اهمّیت یقین

پایه‌ی تحصیل هر چیزی ابتدا روی یقین می‌چرخد. حتماً باید با یقین قدم برداشت، نه با اگر و مگر! تا زمانی که روی یقین پیش نرویم، آن دریچه‌ی اتَّقُوا اللَّهَ وَ يُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ به رویمان باز نمی‌شود. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 175

لزوم تسلیم قضای خداوندی

عقل حقیقت‌بین می‌گوید که در پنجه‌ی قدرت خداوند متعال هستیم؛ پس باید دائماً مدد بگیریم، تا این نفس زیر بار قضای الهی برود و از به دوش کشیدن بار آن، شانه خالی نکند؛ درست همانند مریضی که خود را به دست طبیب می‌سپارد؛ و یقین دارد که طبیب، سلامتی او را خواهان است. باید خودمان […]

شرط وصال

اگر وصال خداوند را می‌خواهی، بدان که نباید به کسی غیر از او، نظر بیاندازی. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 174

تنها یک دلبر

خداوند می‌خواهد با این بلاها و ریاضت‌ها آن آلهه‌ها و بت‌‌های وجودت را از بین ببرد، تا وقتی که می‌گویی: جونم، تنها به یک نفر گفته باشی، که آن هم خداست. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 174

چشیدنی است

الهی اگر خامم، پخته‌ام کن! اگر پخته‌ام، سوخته‌ام کن! اگر سوخته‌ام، خاکسترم کن! این راه، چشیدنی است… رهرو، مردانه باید قدم در این راه بگذارد تا درست دریابد که امور دست چه کسی است! منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 174

مرام خدا

مرام خدا این است که همه‌ی درها را می‌بندد، تا آخر در خودش را به رویت بگشاید. آن زمان است که از هیچ چیزی اشباع نمی‌شوی مگر از خودش. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 173

رخ نمودن محبوب

روح لایتناهی انسان را علم اوّلیه‌ی بشری اشباع نمی‌کند. علم عاشقی است که لذّت حیات را به آدمی می‌بخشد. علم نبود غیر علم عاشقی             مابقی تلبیس ابلیس شقی خداوند نیز تنها در اوج مصائب و مشکلات است که رخ نشان می‌دهد و با آن رخ نشان دادنش، خستگی را از تن سالک بیرون می‌کند. […]

قیمت وصال خدا

حضرت حق، خودش را مفت به کسی نمی‌دهد. با آن‌که همه را مفت می‌خرد و به خاطر عمل ناچیزی، بارگاه خود را به همگان ارزانی می‌دارد، ولی خودش را خیلی گران می‌فروشد. او خیلی نازنازی است و نرخ وصالش، سر به فلک می‌کشد. باید که قیمت وصالش را خیلی بالا بپردازیم. باید همه چیز را […]