فرد کاملِ هر سخن زیبا و نوای خوش، کلام خداست و سخن آسمانی انبیا و خصوص کتاب بزرگ الهی: قرآن بزرگوار ربّانی است که به حق و حقیقت، وحی خدا و خبرهای عالَم غیب و نشان کاملِ معشوق کُلّ و حُسن مطلق است که مُعجِز است؛ و هیچ کس آهنگی به آن زیبایی و سخنی به آن دلربایی ندارد و کلامی به آن فصاحت و بلاغت و روح‌انگیزی تا قیامت نیارد؛ مگر کسی [که] آن حسن و کمال روحانی و وَجد و وصال و نور جمال الهی یابد که آن، همان روح قدّوسی خواننده‌ی قرآن: حضرت ختمی مرتبت: إِنَّکَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظِیمٍ است. علیه و آله الأطهار صلواتُ الله الکبیر المتعال.

منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص ۷۶