اگر کسی به فنا رسید و خدای تعالی اراده فرمود که او را برای دیگران راهنما قرار بدهد، او را از آن مقام تنزّل می‌دهد. عالم فَنا عالَمی است که انسان دیگر خودش نیست؛ بلکه در ملکوت سیر دارد. ولی وقتی برای دستگیری تنزّل پیدا می‌کند، قلبش متوجّه عالم بالاست، توجّه به اوامر و نواهی دارد؛ ولی می‌تواند با مردم مأنوس شود.

انبیا و اولیا تنزّل در ارض پیدا کردند که توانستند با خلق سازگار شوند و افراد بشر را هدایت کنند.

منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص ۴۷