یک خطر بزرگی که تشیّع انگلیسی به شدّت دارد ما را تهدید می‌کند این است که در فضای مجازی من بارها دیدم تصویر یک مرجع راگذاشتند که یک فتوایی را داده است. بعد می‌‌گویند این مرجع خلاف این حدیث این فتوا را داده است. آقا اصلاً هر کسی که قابلیّت تشخیص ندارد، مانند این است که یک عکس ام آر آی دست شما بدهند و بگویند این پزشک جرّاحی کرده است و خلاف این تصویر است. او تشخیص می‌دهد! بله، اگر فقیهی عادل نبود، ثقه نبود، عالم نبود، ورع نبود، با تقوا نبود خوب نروید از او تقلید کنید. شما را مجبور نکردند. امّا این‌که یک روایتی دست ما بدهند که من اصلاً نمی‌دانم این حرف را واقعاً امام معصوم زده است یا نزده است؛ حالا زده است؟ اگر زده است جهت آن چه بوده است؟ خواستند حکم شرعی بیان کنند؟ خواستند حکم اخلاقی بگویند؟ این‌ها با هم فرق دارند. خواستند وجوب بگویند یا استحباب بگویند؟ می‌گوید این کار را بکنید. این کار را بکنید یعنی واجب است یا مستحب است؟ شاید روایاتی داشته باشیم که همین را توضیح داده باشد. روایاتی خلاف این باشد. اگر کسی این توانایی را داشت که این‌ها را بررسی کند، در مجموع به نظر برسد، بله تقلید بر او حرام است. آن وقت می‌تواند ببیند آن مرجع بزرگوار که فتوایی صادر کرده است مبانی را رعایت کرده است یا نکرده است. اگر رعایت نکرده بود یک نامه بنویسد و اشکال او را هم بگیرد.ولی این کار هر کسی نیست.