یکی از اساتید می‌فرمود: من همیشه جگرم می‌سوزد برای این‌که یاد این می‌افتم مرحوم علّامه‌ی طباطبایی (قدس الله نفسه الزّکیّه» مشکلات مالی پیدا کرد. اهل مصرف وجوهات هم نبود، ناچار شد به اطراف تبریز تشریف بردند ۱۲ سال کشاورزی کردند. آن بزرگ مردی که این همه فحل الفحول تربیت کرد، شاگردان ایشان امروز مراجع عصر در علوم مختلف هستند اگر ۱۲ سال بیشتر در حوزه بود چه می‌کرد و به یاد دارم آن استاد بزرگوار گریه می‌کرد. موقعی که او گریه می‌کرد، جگرم برای امیر المؤمنین سوخت که ۲۵ سال کشاورزی کرد، هنوز آن چاه‌هایی که امیر المؤمنین آن سال‌ها کَنده است مدینه‌ای‌ها استفاده می‌کنند و روی کانتینرهای خود آبار علی می‌نویسند. باغ‌هایی که امیر المؤمنین وقف کرده فراوان است بعضی از آن‌ها ضرب المثل است، بعضی از آن‌ها دوران بنی امیّه بین بنی امیّه و بنی هاشم برای خرید آن باغ‌ها نامه‌نگاری‌های گسترده شده است. همه‌ی این نکات را برای این یک جمله گفتم که امیر المؤمنین چگونه واکنش نشان داد.

بله نقل کردند حیدر کرّار هزار رکعت نماز در شبانه روز می‌خواند، ۲۵ سال چاه می‌کّند و چه کسی می‌خواهد این خسارت را جواب دهد؟ ما هم محضر امیر المؤمنین بی‌ادبی کردیم که علّامه (رحمه الله علیه) مثال زدیم که قابل قیاس نیست.