قبل از تولّد نوزاد، تمام توجّهات به سمت کودکِ اوّل است و طبیعی است که با تولّد نوزاد و از بین رفتن توجّه پدر و مادر، آسیب حسادت در فرزندِ اوّل ایجاد شود؛ لذا والدین نباید با رفتار نامناسب این حس را بیشتر بر انگیخته ‌کنند. 

مادر به همین اندازه که نوزاد را تر و خشک می‌کند و به او شیر می‌دهد کفایت می‌کند و نباید در حضور فرزند بزرگتر با نوزاد رابطه‌ی عاطفی برقرار کند. ابراز احساسات و برقراری رابطه‌ی عاطفی با نوزاد، توسط والدین و بزرگتر ها، باید در غیاب کودک بزرگتر صورت پذیرد.

پدر و مادر باید بخشی از وقت خود را صرف بازی کردن و پارک بردن فرزند بزرگتر کنند؛ همچنین توجّهات خود را بیشتر معطوف به سمت فرزند بزرگتر کنند؛ زیرا برای کودکی که قبل از تولّد نوزاد همه‌ی توجّه به سمتش بوده، بعد از آن نصف شدن توجّهات به صورت ناگهانی نیز او را حسّاس خواهد کرد.