الآن اگر یک کسی به شما بگوید من یاران امام زمان را دوست ندارم، آن یاران با تقوای امام زمان، آن ۳۱۳ نفر را دوست ندارم. شما می‌گویید پس تو امام زمان را دوست نداری. اگر یک نفر از ما بگوید من یاران پیامبر، کسانی که «أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ»[۱] بودند، کسانی که «وَ السَّابِقُونَ»[۲]، کسانی که مجاهدان فی سبیل الله بودند، کسانی که امّت وسط بودند، کسانی که در جنگ‌ها به پیامبر کمک کردند را دوست ندارم. شما هم که شیعه هستید می‌گویید پس تو پیامبر را دوست نداری. چون اگر شیعه هم با بعضی صحابه اختلاف دارد که با این اوصاف مشکل ندارد، می‌گوید بعضی از افراد این اوصاف را ندارند، اصلاً در جنگ‌ها فرار کردند نه این‌که بگوید من یاران پیامبر که در جنگ‌ها جانباز شدند را دوست ندارم. اگر یکی به ما بگوید می‌گوییم پس شما مسلمان نیستید، چون پیامبر را دوست ندارید. دوست نداشتن پیامبر یعنی کفر. کسی که پیامبر اسلام را دوست نداشته باشد، قبول نداشته باشد یعنی اصلاً مسلمان نیست.

[۱]– سوره‌ی فتح، آیه ۲۹٫

[۲]– سوره‌ی توبه، آیه ۱۰۰٫