برای دریافت مجموعه پوسترهای این مجموعه ایـــنــــجـــــا  و یا روی عکس بالا کلیک نمایید.

۶۰سال جهاد برای دفاع از شیعه

جرجی زیدان؛ نویسنده مسیحی مصری در کتابش «تاریخ آداب اللغه العربیه» نوشت: شیعه طایفه ای کوچک بود که اکنون منقرض گشته و آثار قابل اعتنائی ندارد. او نقش شیعه را در بنای فرهنگ اسلامی بسیار اندک شمرده بود. این شد که شیخ آقا بزرگ و دو همردیف و دوسـت علـمـی ایشان، سید حسن صدر و شیخ محمد حسین کاشف الغطاء هم پیمان شدند تا هر یک در باب معرفی شیعه کاری را بر عهـده گیرند و به این صورت پاسخی به سخن جرجی زیدان بدهند. برپایه این پیمان قرار شد علامه سید حسن صدر با نگارش کتابی سهم شیعه را در تأسیس و تدوین علوم اسلامی نشان دهد که «تاسیس الشیعه الکرام لفنون الاسلام» تألیف شد. علامه شیخ محمد حسین کاشف الغطاء نیز در بیان نادرستی و لغزش‌های کتاب جرجی زیدان، نگارش «المراجعات الریحـانیـه و النقود و الردود» را آغاز کرد.

از این بین شیخ آقا بزرگ مأمور شد فهرستی برای تـالیفـات شیعـه بنویـسـد که حاصـل آن پس از شصت سال تلاش و بازدید شخصی از ۶۲ کتابخانه بین المللی در حجاز، مصر، هند، لبنان، عراق، فلسطین، سوریه، ایران و… کتاب ۲۹جلدی الذریعه الی تصانیف الشیعه شد.

تحقق بخشی از آرزوی شیخ طوسی توسط شیخ آقابزرگ تهرانی

شیخ طوسـی می فرمایـد: هیــچ کـس تـا بـه حـال لیســت تمـام کتاب های شیـــعــه را جمع آوری نکرده و هر عالمی معمولا کتابخانه خودش را فهرست می کرده است، الّا …

هنوز نشاط دارم

ساعت ۴:۳۰ شب بودکه خستگی بر من غالب شد و خوابیدم، از خواب که برخواستم دیدم شیخ آقا بزرگ نخوابیده و همچنان مشغول یادداشت برداری است، از او پرسیدم نمی خوابید؟ فرمود من هنوز نشاط دارم. ما هفت شب در آنجا بودیم، ایشان استراحت منظمی نداشت و می فرمود ما برای استراحت اینجا نیامدیم. ( بیتوته علامه سید محسن امین (نویسنده اعیان الشیعه) با شیخ آقابزرگ تهرانی در کتابخانه شیخ العراقین کربلا)

معرف طایفه شیعه

الآن در هر کتابخانه ی دنیا که بروید؛ برای مطالعات اسلامی شما را به قـفـسـه کتـب شیعـه که راهنمـایـی می کننـد، آنجا کتاب الذریعه را معرّف طایفه شیعه می بینید. این کتـاب همه میراث علمی، دینی، فرهنگی و ادبی شیعه را با استـنـاد به نسـخ خطی و آثار چاپ شده معرفی کرده و به عبارتی شناسنامـه میراث ما است. (فرزند علامه و محقق کبیر سید عبدالعزیز طباطبائی)

تحـقـق بخشـی از آرزوی شیخ نجاشـی توسط شیخ آقا بزرگ

شیخ نجاشی می فرمایـد: نا بخردان تهمت می زنند که شیعه، دانشمند و کتاب ندارد. لذا من در حد توانم به فهرست کردن آثار شیعه پرداختم، اما به خاطر در دسترس نبودن اکثر کتب نتوانستم همه آنها را جمع کنم.

 سیر و سلوک هفتگی

شیخ با این همه اشتغال پر دامنه علمی و تتبّعات فرصت گیری که داشت، شـب چهارشنبـه هر هفته پیاده از نجف به مسجد سهله (واقع در ده کیلومتری نجف) می رفت و در آنجا به عبادت می پرداخت، این کار وی تا مدتی پس از رسیدن به هشتاد سالگی هم ادامه داشت. (سیمای فرزانگان؛ صفحه ۱۴۱)

 تواضع و ادب  شیخ در برابر استاد

شیـخ در پـاورقـی مقدمه ای که در کتاب استـادش حاجی نوری نگاشته، می نویسد: با گذشت پنجاه و پنج سال از فقدان استادم، هنوز هنگام نوشتن درباره او، قلم در دســتــم می لرزد، چرا که او فـراتـر از زمان خویـش بود و مرا چه،که درباره ی او بنویسم…

خلوص دل

…بـا خلـوص دل از درگاه خدای متعال مسئلت می کنم که بقیه عمر من را، بر عمر شریف او بیفزاید، تا او بتواند به همه آرمان خویش بیفزاید. (بخشی از تقریظی که آقا بزرگ برای  علامه امینی و کتاب الغدیر می نویسد – کتاب میرحامد حسین صفحه ۱۴۵)

 نگارش با دست لرزان

یکی از بهترین تراجمی که در احوال شیخ الطائفه مرحوم شیخ طوسی ره نوشته شده، مکتوبیست از مرحوم شیخ آقا بزرگ طهرانی که برای همایشی در کراچی نوشت و در مقدمه تفسیر تبیان چاپ شده است. اما او این مقاله را کی و در چه حالی نوشت؟ شیخ آقا بزرگ در محرم سال ۱۳۷۶ قمری در حالی که ۸۳ سال از عمرش می گذشت در راه کربلا تصادف نمود. وی در حالی که در اثر این تصادف در آن شرایط کهن سالی در خانه بستری بود، این مقاله را نوشت و در پایان آن، با این سطور به حال خود اشاره نمود:

و لذلک بقینا بصدد انتهاز الفرصه للعوده الى ذلک و غیره مما ذکرناه لولا أن خلب رجاؤنا بعد النازله التی حلت بنا فی المحرم هذه السنه، فقد حطمت الآمال، و أوهنت العزائم، و أماتت الهمم، و ذهبت ببقایا القوى، و لم نزل رغم التحسّن الظاهری فی حاله لا تدع راحه و لا تعرف الاستقامه و قد عاقتنا عن کثیر من الأعمال، و أخرتنا عن مهام الأشغال العلمیه و غیرها … و هکذا قعد بنا المرض و عاقنا عن الکتابه و غیرها … فالحمد للَّه على اختیاره و نسأله الصبر على بلائه و نصلی على محمد و آله الطاهرین. و کتبه بأنامله المرتعشه فی داره فی النجف الأشرف لیله الجمعه الحادی و العشرین من رجب سنه ست و سبعین و ثلاثمائه و ألف. (الفانی آغا بزرک الطهرانی عفا اللَّه عنه)

 مرزبــان حماســه خورشیــد

فقر و سختی بسیاری را تحمل کرد، اما باز هم از نگارش کتاب هایش دست نکشید ، آنها را به هزینــه خودش چـاپ و دسته بنــدی می نمـود و برای افراد و موسسـات مختلف جهان می فرستاد. روزی به منزلش رفتم و دیدم بسته های کتاب زیر تخت ایشان مانده است. گفتم: اگر خادمتان نمی تواند اینها را به اداره پست ببرد من ببرم. ایشان موافقت نکرد، بعدها متوجه شدم پول پست کردن کتاب ها را نداشته است. پژوهشگر نستوه و علامه محقق سید عبدالعزیز طباطبایی

بسیاری از مستشرقـان و محققـان غربـی و حتـی اسلامی و عربـی، فکر می کردنـد ایشان امکانات فراوان و منشـی و کمک کار دارند، وقتـی به اتاق ایشـان می آمدنـد مبهـوت می شدنـد، زیرا می دیدنـد این مشت استخــوان، یک تنـه بـرای دسـت یابـی و فهرسـت کـردن کتــاب هــای شیعـه این همه پژوهش کرده است. آیت الله سید مرتضی نجومی

استاد یوسف اسعد داغر بیروتی دانشمند و محقق مسیحی در تقریظی که بر الغدیر نوشته و در مقدمه مجلد ۱۱ به چاپ رسیده، می نویسد: به خدا سوگند! اگر جهان تشیع در قرن چهاردهم هجری جز آقای امینی در فراهم آوردن الغــدیر و فقید سعید سید محسن امین در تـألــیــف اعـــلام الـــشــیــعـــه و علامه بلند پایه شیخ آقابزرگ در نگارش کتاب الذریعه، مردان دیگری از علم و دین نداشت، هر آینه بر نشر افکار اسلام و راهنمایی ارباب اندیشـه و خـرد کافی بود.

 پژوهشگری اولوالعزم

شیخ آقابزرگ، خود می گوید: هنگام نوشتن الذریعه اجاره نشین بودم؛ روزی پدر همسرم که از تجار تهران بود به دیدارمان آمد، تا وضع زندگی ما را دید به شدت گریست و گفت: دختر مرا آورده ای و در این وضع زندگی می کنی؟ بیا این پول را بگیر و خانه ای بخر؛ وقتی ایشان رفت، با خانواده نشستم و گفتم یک نفر به شـیـعــه شبهـه ای کرده و من جوابش را نوشته ام؛ حالا می خواهم آن را چاپ کنم ولی پول ندارم؛ اجازه می دهی با همین محرومیت در این خانه زندگی کنیم و این پول را بدهیم و الذریعه را چاپ کنیم؟ همسرم هم پذیرفت و الذریعه چاپ شد. (به نقل از استاد معظم آیت الله مروی پایان درس خارج فقه ۷ / ۱۲ / ۱۳۹۲)