دیر خوابیدن و عادت به خواب صبح، از جمله مواردى است که ممکن است موجب قضاى نماز صبح شود. همچنین بعضى از گناهان توفیق نماز صبح را از انسان سلب مى‏کند. مراعات موارد زیر، مى‏تواند در قضا نشدن نماز صبح مؤثّر باشد:

۱ – زود خوابیدن شب‏ها؛

۲ – خواندن آیه آخر سوره کهف، جهت بیدار شدن در ساعتى معین؛

۳ – نخوابیدن با شکم پر؛

۴ – با وضو خوابیدن؛

۵ – ترک معصیت.

علاوه بر موارد یاد شده، تنظیم چرخه خواب، نقش مؤثّرى در عملکرد کار روزانه انسان و به موقع بیدار شدن دارد.

چند نوع چرخه خواب وجود دارد: یک نوع آن بدین صورت است که افراد، تا دیر هنگام بیدار هستند. در عوض صبح‏ها دیر از خواب بیدار مى‏شوند و بخشى از روز را نیز در خواب هستند. معمولاً افرادى که داراى شغل آزادند، بیشتر این نوع چرخه خواب را دارند.

نوع دیگر افرادى‏اند که شب‏ها زود مى‏خوابند و صبح نیز زود از خواب بیدار مى‏شوند. معمولاً افراد ادارى این گونه هستند و از چرخه نوع دوم بیشتر تبعیت مى‏کنند.

 افرادى هم هستند که چرخه خواب منظمى ندارند و وقت خواب و بیدارى آنها، دائما تغییر مى‏کند. گاهى زود مى‏خوابند و دیر هم بلند مى‏شوند و یا برعکس. این افراد معمولاً دچار اختلال خواب هستند؛ یا به تدریج دچار اختلال خواب مى‏شوند. دو نوع اول، گرچه موجب اختلال خواب نمى‏شود؛ اما آنچه با فرهنگ دینى ما سازگارتر و مناسب‏تر است، این است که ما کارهاى خودمان را به گونه‏اى تنظیم کنیم که شب زود بخوابیم و صبح‏ها نیز حداقل یک ساعت مانده به طلوع آفتاب بیدار شویم. اگر بتوانیم قبل از اذان صبح بیدار شویم، خیلى مطلوب‏تر است. در هر حال خواب کافى و به اندازه، براى ترمیم انرژى‏هاى از دست رفته و آمادگى براى فعالیت‏هاى مجدد روز بعد، ضرورى است و راهى وجود ندارد جز تنظیم یک برنامه دقیق و رعایت راه‏کارهایى که در بالا به آنها اشاره شد.