قرآن در سوره‌ی ممتحنه می‌فرماید: یک عدّه‌ای که می‌ترسیدند و مؤمن بودند یک نامه به کفّار نوشته بودند که ما قبلاً با هم دوست بودیم. یک نامه‌ی مهربانانه نوشتند با این‌که قبول نداشتند و مؤمن بودند! چون می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا»[۱] ای مؤمنان برای چه نامه محبّت آمیز به کفّار می‌نویسید؟! «تُلْقُونَ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّهِ» یا «تُسِرُّونَ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّهَ» مخفیانه می‌گویید با شما دوست هستم. می‌دانم دوست نیستید، ترسیدید که کفّار بیایند اسلام را هم نابود کنند. لذا می‌گوید یک حساب در سوئیس باز می‌کنید یک دفتر هم در دبی، ضرری ندارد. إن‌شاءالله که این نظام پابرجا می‌ماند، امّا اگر هم نماند بالاخره ما که باید باشیم و به اسلام و مسلمین خدمت کنیم. مؤمن است، یعنی دشمن خدا را دوست ندارد ولی نقص ایمان دارد، کافر نیست، منافق نیست، نقص ایمان دارد.

خداوند در قرآن می‌فرماید: اگر این‌ها به سراغ شما بیایند خیال نکنید که با یک نامه و یک دست خط که شما دادید بی‌خیال شما می‌شوند، اوّل بقیّه را می‌کشند و بعد تو را می‌کشند!

پی نوشت

[۱]– سوره‌ی ممتحنه، آیه ۱٫