همه مراجع (به جز بهجت): خیر، کسب رضایت او واجب نیست ؛ ولى باید از این گناه توبه کند.[۱]

آیه اللّه  بهجت: آرى باید رضایت او را جلب کند، مگر اینکه عزت و آبروى او را نزد کسانى که پیش آنان غیبت کرده، اعاده نماید و اگر امکان رضایت و یا دسترسى به او نباشد، باید براى او استغفار کرد.[۲]

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی

[۱] – امام، استفتاءات، ج ۲ گناهان کبیره، س ۱۶ و ۲۱ ؛ فاضل، جامع‏المسائل، ج ۱، س ۹۸۲ ؛ سیستانى، Sistani.org، غیبت ؛ تبریزى، استفتاءات، س ۱۰۰۴ و ۱۰۰۶ و دفتر: بهجت، نورى، وحید، صافى، خامنه‏اى، مکارم.

[۲] – استفتاءات، ج ۴، س ۶۴۶۹ و ۶۴۷۵٫