می‌دانید سجده  حالتی است که آدم هیچ خود را نمی‌بیند. سجده نه چشم انداز دارد، نه دید دارد. نه دید دارد، نه دیدگاه دارد. این‌که فرمود: سجده کن، نزدیک می‌شوی. در سوره‌ی مبارکه‌ی اقراء تصریح فرموده است، اگر کسی بخواهد به خدا قرب پیدا بکند، به خدا برسد، باید حال سجود داشته باشد. این‌که فرمود: نزدیک‌ترین حالت عبد به پروردگار متعال سجده است، برای این‌که اگر انسان بفهمد سجده چیست، در حال سجده یکی این است که آدم تا آن‌جایی که می‌تواند خود را کوچک بکند، خود را کوچک کرده است. آدم در حال قیام قد کشیده است، در حال رکوع یک مقدار کوتاه شده است، ولی در حال سجده دیگر از آن جمع‌تر نمی‌شود تا آن‌جا که می‌شود آدم خود را کوچک بکند، جمع و جور بکند، جمع و جور کرده است.