اهمیت مسئله شفاعت و مشخص شدن چهره اصلی و بی پیرایه این امر از تحریفات ، خرافات و شبهات و روشن شدن تاثیرات ارزشمند دنیوی و اخروی این عنصر سازنده تربیتی ، انگیزه اصلی انجام این پژوهش می باشد. مقدمتا کلیات موضوع شفاعت در فصل اول با توضیحاتی در زمینه مفاهیم و معانی این واژه از نظر لغوی، اصطلاحی و عرفی به همراه اقسام شفاعت مثل شفاعت حسنه و سیئه آمده است، سپس به جایگاه اساسی شفاعت در آیئنه قرآن و احادیث در قالب دسته بندی آیات و روایات مربوطه پرداخته شده و بعد از آن ، اهمیت و آثار و نتایج ارزشمند شفاعت مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل دوم به ویژگی های شفاعت کنندگان در بیان قرآن و احادیث ، اشاره شده و از شافعانی همانند: قرآن، پیامبران و امامان، فرشتگان ، مومنان و شهیدان و عالمان و عبادات و اعمال صالح و بالاخره فضل و کرم خداوند، یاد گردیده است. در این مباحث بر این نکته اساسی تاکید شده که تمام شافعان ، فقط به اذن و رضایت خداوند مجاز به شفاعت از گنهکاران واجد شرایط می باشند. فصل سوم که همانند فصل دوم موضوع اصلی این پژوهش است، ویژگی های شفاعت شوندگان را در دو بخش مورد بررسی قرار داده است: اشخاص و گروههای مشمول شفاعت، همانند موحدان، عاملان به وظایف و مسئولیت های دینی ، دوستداران و شیعیان خاندان پیامبر(ص) خادمین مومنان، اهل گذشت و صابران. گروهها و افراد محروم از شفاعت همچون کافران ، مشرکان،منافقان، ستمگران، بی اعتقادان به شفاعت و سبک شمارندگان نماز در این پژوهش ، سعی شده است از منابع معتبر و اصلی شیعه و اهل سنت و چندین تفسیر قرآن کریم، استفاده گردد، تا به مفهوم عمیق و سازنده شفاعت بهتر دسترسی پیدا شود و معلوم شود که در حقیقت ، شفاعت بهره مندی از فیض گسترده و مغفرت وسیع الهی است که توسط اولیاء الهی و شافعان روز جزاء با اذن خدا و نسبت به واجدین شرایطی که مورد رضایت خدا باشند تعلق میگیرد و برای گنهکاران موجب تخفیف و مجازات و برای نیکوکاران سبب ارتقاء می گردد.