نوسلفیه یکی از جریان های کلامی معاصر است که ضمن پذیرش کلیات سلفی گری،برخی از اصول و مبانی سلفیه را به نقد کشیده یا تعدیل کرده است.ابو الاعلی مودودی با نگاهی نو به مسائل دینی و مذهبی و با شکستن مرزهای باورهای جزمی سلفی و ارائه برداشت های نو و متفاوت،برخی از باورهای سلفیه را به نقد کشیده و از بنیان گذاران جریان نوسلفیه به شمار می آید.وی«جاهلیت»را از دورهء پیش از بعثت به یک فرهنگ فرازمانی تعریف کرد و ویژگی های آن را مطرح ساخت.مودودی با ارائهء الگوی «تئودمکراسی»و مطرح کردن نظریهء«جواز خروج بر حاکم ظالم»و همچنین با ارائهء تفسیری متعادل از تئوری«عدالت صحابه»،و نیز با به رسمیت شناختن«مذاهب اربعه و مذهب جعفری»و«وحدت اسلامی»،بنیادهای نظری این جریان را تبیین کرد.مقاله حاضر در پی آن است تا مهم ترین مبانی اندیشه های نوسلفی مودودی را با روش توصیفی- تحلیلی تبیین کند.