صحیفه سجادیه، یکى از آثار امامت بوده و به‌عنوان «اخت‌القرآن» مشهور است، این کتاب گران‌قدر که از امام سجـاد (ع) به یادگار مانده است، سرشار از نکـات ارزشمند و پربارى و در حقیقت راهنماى انسان‌ساز است. این کتاب به قرآن کریم که منشأ و اساس دین مبین اسلام است، تـوجه و دقت خاصى داشته، تا آنجا که دعاى چهل و دوم خود را به این امر اختصاص داده و در آن اوصاف متعددى را براى قـرآن برمى‌شمـارد، اوصافى که در خـود قرآن کریم نیز، به آن‌هـا اشاره‌شده است. با توجه و بررسى اوصاف ذکرشده مى‌توان آن‌ها را در چند دسته عمده طبقه‌بندی کرد: اوصافى که به بعـد مـبـدئـى و سـرچشمه‌اى قـرآن کریـم تـوجه دارد و به ایـن مى‌پردازد که قرآن کریم از کجا و به چه طریق به رسول گرامى اسلام (ص) نازل‌شده و از طریق ایشان به انسان‌ها ابلاغ گـردیده است، اوصاف ساختارى که به نـوع و چگونگى آیات و سـوره‌ها توجه دارد و این‌که آیات و سور نـازله به چه نحو بیان‌کننده احکام و موازین الهى مى‌باشند و درنهایت اوصافى که به بعد هدایتى انسان اشاره دارند. بعدى که هدف اصلى قرآن بوده است، البته بیشتر اوصاف ذکرشده در این دسته جاى دارند که آن‌ها نیز به دسته‌هایى قابل‌تقسیم هستند.