صفّار، صاحب کتاب بصائر الدرجات به سند خود از امام صاد ق (ع) نقل کرده است که فرمود:

زمانی که رسول خدا (ص) قبض روح شد، جبرئیل به همراه روح و فرشتگانی که در شب قدر نازل می‌شوند، فرود آمد؛ حضرت فرمود: چشم امیر مؤمنان بر او باز شد و آن‌ها را از انتهای آسمان‌ها تا زمین مشاهده کرد و دید روح و فرشتگانِ همراه جبرئیل، پیامبر اکرم (ص) را غسل می‌دهند و همراه جبرئیل بر ان حضرت، نماز می‌خوانند و قبر آن حضرت را حفر می‌کنند؛ به خدا سوگند! هیچ کس غیر از آن‌ها، قبر را حفر نکرد تا این که آماده شد، آن‌گاه همگی فرود آمدند و حضرت را در قبر گذاشتند؛ حضرت با آنان سخن گفت؛ گوش امیر مؤمنان باز شد و شنید که آنان را نسبت به وی، سفارش می‌کرد؛ امیر مؤمنان گریست و می‌شنید که آنان به یکدیگر می‌گویند:‌سبب رنجش او نشوید. و به حضرت گفتند: همانا وی بعد از تو، صاحب و دوست ما خواهد بود، جز این‌که او جز این یک بار؛ ما را به چشم نخواهد دید. امیر مؤمنان هم که از دنیا رفت، حسن و حسین (ع) دیدند آنچه را آن حضرت دیده بود و نیز پیامبر اکرم (ص) را دیدند که به فرشتگان کمک می‌کند در همان کارهایی که نسبت به پیامبر اکرم (ص) انجام داده بودند؛ تا این که امام حسن (ع) از دنیا رفت و امام حسین (ع) مثل همان وقایع را دید و پیامبر اکرم (ص) و علی (ع) را مشاهده کرد که به فرشتگان کمک می‌کردند؛ تا این که امام حسین (ع) از دنیا رفت و علیّ بن الحسین (ع) در تجهیز حضرت همان صحنه را مشاهده کرد و دید پیامبر (ص) و علی (ع) و حسن (ع) را که به فرشتگان کمک می‌کردند؛ تا زمانی که علیّ بن الحسین (ع) از دنیا رفت و محمّد بن علی (ع) مثل همان صحنه را دید و مشاهده کرد که پیامبر و حسن و حسین (ع) به ملائکه کمک می‌کردند؛ محمّد بن علی (ع) هم که از دنیا رفت، من مثل همان واقعه را مشاهده کردم و دیدم پیامبر اکرم و حسن و حسین و علیّ بن الحسین (ع) را که در تجهیز پدر بزرگوارم به فرشتگان کمک می‌کردند؛ من نیز وقتی از دنیا بروم، موسی پسرم مثل همان وقایع را مشاهده خواهد کرد و هم‌چنان ادامه خواهد داشت تا آخرین نفز از خاندان ما.

قال الصّفّار:

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ أَحْمَدُ بْنُ إِسْحَاقَ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ یَحْیَى عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: لَمَّا قُبِضَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) هَبَطَ جَبْرَئِیلُ وَ مَعَهُ الْمَلَائِکَهُ وَ الرُّوحُ الَّذِینَ کَانُوا یَهْبِطُونَ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ، قَالَ: فَفُتِحَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (ع) بَصَرُهُ فَرَآهُمْ فِی مُنْتَهَى السَّمَاوَاتِ إِلَى الْأَرْضِ، یُغَسِّلُونَ النَّبِیَّ مَعَهُ، وَ یُصَلُّونَ مَعَهُ عَلَیْهِ، وَ یَحْفِرُونَ لَهُ، وَ اللَّهِ مَا حَفَرَ لَهُ غَیْرُهُمْ حَتَّى إِذَا وُضِعَ فِی قَبْرِهِ، نَزَلُوا مَعَ مَنْ نَزَلَ، فَوَضَعُوهُ فَتَکَلَّمَ وَ فُتِحَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (ع) سَمْعُهُ فَسَمِعَهُ یُوصِیهِمْ بِهِ فَبَکَى، وَ سَمِعَهُمْ یَقُولُونَ: لَا نَأْلُوهُ جُهْداً، وَ إِنَّمَا هُوَ صَاحِبُنَا بَعْدَکَ إِلَّا أَنَّهُ لَیْسَ یُعَایِنُنَا بِبَصَرِهِ بَعْدَ مَرَّتِنَا هَذِهِ، حَتَّى إِذَا مَاتَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع) رَأَى الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ مِثْلَ ذَلِکَ الَّذِی رَأَى، وَ رَأَیَا النَّبِیَّ (ص) أَیْضاً یُعِینُ الْمَلَائِکَهَ مِثْلَ الَّذِی صَنَعُوهُ بِالنَّبِیِّ حَتَّى إِذَا مَاتَ الْحَسَنُ رَأَى مِنْهُ الْحُسَیْنُ مِثْلَ ذَلِکَ، وَ رَأَى النَّبِیَّ وَ عَلِیّاً یُعِینَانِ الْمَلَائِکَهَ، حَتَّى إِذَا مَاتَ الْحُسَیْنُ رَأَى عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ مِنْهُ مِثْلَ ذَلِکَ، وَ رَأَى النَّبِیَّ وَ عَلِیّاً وَ الْحَسَنَ یُعِینُونَ الْمَلَائِکَهَ، حَتَّى إِذَا مَاتَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ رَأَى مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ مِثْلَ ذَلِکَ، وَ رَأَى النَّبِیَّ  وَ عَلِیّاً  وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ یُعِینُونَ الْمَلَائِکَهَ حَتَّى إِذَا مَاتَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ رَأَى جَعْفَرٌ مِثْلَ ذَلِکَ، وَ رَأَى النَّبِیَّ وَ عَلِیّاً وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ وَ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ یُعِینُونَ الْمَلَائِکَهَ حَتَّى إِذَا مَاتَ جَعْفَرٌ رَأَى مُوسَى مِنْهُ مِثْلَ ذَلِکَ، هَکَذَا یَجْرِی إِلَى آخِرِنَا.^[۱]

[۱] ـ بصائر الدرجات ۲۲۵، الخرائج و الجرائح ۲: ۷۷۸ ح ۱۰۲، البحار ۲۲: ۵۱۳ ح ۱۳ و ۲۷: ۲۸۹ ح ۳ نقلاً عن بصائر الدرجات.