کلمه‌ی «صراط»… برای حقیقتی قرار داده شده که عبور کردن از آن [آدمی] را به مقصود می‌رساند. این روح کلمه‌ی صراط است؛ و برایش قالب‌هائی است. یکی، راه‌هائی است که در بیابان‌ها و سرزمین‌ها برای رفتن از جائی به جای دیگر آماده شده‌اند. و همین‌طور راه‌های مقاصد دیگر.

و از جمله‌ی این معانی و مصادیق [صراط] راه معرفت خدا و قرب و جوارش در بهشت است که آن، عمل به دین و شریعت و شناختن امام و اطاعت از او و خصوصاً شناخت امیر مؤمنان (ع) و شناخت صورت انسانیّت یعنی اوصاف و اخلاق و حدودش در دنیا است. و از جمله [مصادیق صراط] در پل دوزخ است.

منبع: کتاب به سوی دوست،  ص ۱۴۴