یکى از کرامات شهید اوّل و ثانى ـ رحمهمااللّه   ـ این است که کتابشان(«اللمعه الدمشقیه» نوشته  ى شهید اوّل و شرح آن «الروضه البهیّه فى شرح اللمعه الدمشقیه» تألیف شهید ثانى ـرحمهمااللّه  ـ) مورد پسند اهل علم واقع شده است، هر چند وسطند یعنى نه تامّ الاستدلال است و نه بدون استدلال. شرح لمعه کتاب پربرکتى است، بعضى از اهل علم که فقط شرح لمعه تدریس مى  کردند.مثلاً سیزده دوره تدریس کرده بودند، در نجف و کربلا هم بعضى از اهل علم متن لمعه را حفظ بوده  اند.کتاب شرح لمعه، استدلالِ تامّ نیست، ولى فتواى محض هم نیست، مع ذلک خیلى پر برکت است، چند صد سال است که طلاّب علوم دینى در حوزه  هاى علمیّه به درس، مباحثه و مطالعه  ى آن اشتغال دارند. صاحب جواهر ـ رحمه  اللّه   ـ مى  فرماید: فقه روضه( «الروضه البهیّه فى شرح اللمعه الدمشقیه».) بالاتر از کتاب مسالک( «مسالک الافهام فى شرح شرائع الاسلام» کتاب فقهى دیگر شهید ثانى ـ رحمه  اللّه   ـ) او است . یعنى از شرح لمعه فقاهت بلکه افقهیتش ظاهر مى  شود.

شهیدین ـ رحمهمااللّه   ـ عمر کم و کوتاهى داشتند و مع ذلک چه  قدر عمرشان برکات داشت، و چه تألیفات نافع و سودمندى از خود به جا گذاشتند. آن  ها براى ما حجّتند، تا عمر خود را به غفلت و بطالت نگذرانیم. البته توفیق چیز دیگرى است که خداوند متعال نصیب هر کس نمى  کند.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد