سیّد بن طاووس با سند خویش از امام صادق (ع) روایت می‌کند:
چون حسین بن علی (ع) با شمشیر کشته شد و خواستند سر از پیکرش جدا کنند، از عرش الهی ندایی رسید: «ای امّت سرگردان و ستمکار پس از پیامبرش! خداوند برای نماز عید قربان و فطر موفّقتان ندارد!» سپس امام صادق (ع) فرمود: به خدا آنان موفّق نشدند و نخواهند شد تا آن‌که خونخواه حسین (ع) قیام کند.
علّامه مجلسی گوید:
موفّق نشدنشان برای فطر و قربان یا برای آن است که بیشتر اوقات در این دو ماه، هلال اشتباه می‌شود (آن‌گونه که اغلب فهمیده‌اند) یا بدان جهت که چون امامان حق ظاهر و حاکم نیستند، آنان موفّق به ادای نماز عید فطر و قربان نمی‌شوند، یا ادای کامل، یا مطلق، بنابر این‌که امام را شرط برپایی آن بدانیم یا آن‌که حکم، مخصوص اهل سنّت است که این احتمال پیش من قوی‌تر است و الله العالم.
[۳۶۱]- ۲- قال الصّدوق:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِیدِ، قَالَ: حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ مَتِّیلٍ الدَّقَّاقُ، قَالَ: حَدَّثَنَا یَعْقُوبُ بْنُ یَزِیدَ، عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ، عَنِ الدَّیْلَمِیِّ وَ هُوَ سُلَیْمَانُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ لَطِیفٍ التَّفْلِیسِیِّ، قَالَ: قَالَ الصَّادِقُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ (ع): لَمَّا ضُرِبَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ (ع) بِالسَّیْفِ ثُمَّ ابْتُدِرَ لِیُقْطَعَ رَأْسُهُ، نَادَى مُنَادٍ مِنْ قِبَلِ رَبِّ الْعِزَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ، فَقَالَ: «أَلَا أَیَّتُهَا الْأُمَّهُ الْمُتَحَیِّرَهُ الظَّالِمَهُ بَعْدَ نَبِیِّهَا لَا وَفَّقَکُمُ اللَّهُ لِأَضْحًى وَ لَا فِطْرٍ» قَالَ: ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع): لَا جَرَمَ وَ اللَّهِ مَا وُفِّقُوا وَ لَا یُوَفَّقُونَ أَبَداً حَتَّى یَقُومَ ثَائِرُ الْحُسَیْنِ (ع).[۱]
قال المجلسیّ:
بیان: عدم توفیقهم للفطر و الأضحى إمّا لاشتباه الهلال فی کثیر من الأزمان فی هذین الشّهرین کما فهمه الأکثر أو لأنّهم لعدم ظهور أئمّه الحقّ و عدم استیلائهم لا یوفّقون للصّلاتین إمّا کامله أو مطلقاً بناءً على اشتراط الإمام، أو یخصّ الحکم بالعامّه کما هو الظّاهر، و الأخیر عندی أظهر و الله یعلم.[۲]
[۱] – الامالی: ۱۴۲ ح ۵، الکافی ۴: ۱۷۰ ح ۳ و روی نحوه فی ۱۶۹ ح ۱، علل الشّرائع: ۳۸۹ ح ۱ و ۲، البحار ۴۵: ۲۱۷ ح ۴۲٫
[۲]– البحار ۴۵: ۲۱۷ ذیل ح ۴۲٫
پاسخ دهید