کودکان به دو دسته‌ی درون گرا و برون گرا تقسیم می‌شوند. کودکانِ برون گرا، هیجانات خود را راحت بروز می‌دهند؛ آنها با فعالیّت، جیغ زدن، شکستن وسیله های اطرافشان یا کارهایی از این قبیل، هیجانات درونیشان را تخلیه می‌کنند؛ برای همین آنها سالم تر از کودکان درون گرا هستند.

 مادر نباید در این رابطه به کودک خود سخت بگیرد؛ بلکه باید این تخلیه هیجانی را جهت دهی کند. به عنوان مثال اگر کودک در اوج هیجان خودش را میزند، مادر باید به او مشت زدن به زمین را یاد دهد.

والدین باید به عنوان پیشگیری، از دیدن برنامه های پرهیجان توسط کودکانشان جلوگیری کنند. با متعادل نگه داشتن هیجانات، به خصوص در سنین زیر چهار سال، رفتار کودکان نیز متعادل میشود. به طور کلی دیدن تلویزیون از نظر روانشناسان، جزء نیازهای اساسی کودکان نیست؛ چرا که تلویزیون، هم سطح توقعات کودکان را بالا می‌برد و هم ضریب هوشی آنها را کاهش می‌دهد؛ لذا پدر و مادر بهتر است با ایجاد فضای بازی، کتاب خوانی و قصّه گویی، کودکان را سرگرم کنند و ساعات تلویزیون دیدن آنها را کاهش دهند.