المراجعات یا رهبری امام علی در قرآن و سنت یکی از کتب شیعه‌است که توسط عبدالحسین شرف الدین موسوی نوشته شده‌است. در سال ۱۳۲۹ هجری قمری، علامه شرف الدین نویسنده کتاب به مصر رفته و با شیخ سلیم بشری، رییس دانشگاه الازهر دیدار می‌کند. این دیدار باعث مباحثه آن دو در حول اعتقادات شیعه و سنی می‌شود که به صورت ۱۱۲ نامه ادامه پیدا می‌کند.
آنچه زیبایی این کتاب را دوچندان کرده رعایت ادب و احترام طرفین است. این کتاب، بر خلاف بسیاری از مباحثات – که پر است از اهانت ها و هتک حرمت‌ها- بدون کوچکترین شائبه ای از توهین و با انصاف متقابل تالیف گشته است و این امر اهمیت خواندن این کتاب را برای هر انسان حقیقت جو، دوچندان می کند.
مؤلف درباره انگیزه تالیف این اثر می‌نویسد: «من از این مصائب (اختلاف مذاهب اسلامی) دلتنگ و ناراحت بودم و برای چاره آن فکر می‌کردم تا این که اواخر سال ۱۳۲۹ قمری وارد سرزمین مصر شدم. آرزوی من این بود که در سرزمین نیل با کسی مواجه شوم که هم رای من باشد و بتوانیم در این راه (وحدت کلمه) قدمی برداریم. بتوانیم درد اختلاف مسلمین را درمان بخشیم و آنان را متحد سازیم.» در این سفر شرف الدین با راهنمایی دوستان روانه دانشگاه الازهر شد و در درس شیخ سلیم بشری، ریاست دانشگاه حضور یافت. شیخ سلیم که مردی آزاده و جوانمرد بود، وقتی که از اهداف بلند شرف الدین آگاهی یافت، با ایشان قرار گذاشتند که بحث خود را در موضوع امامت از نظر شیعه با ارائه دلایل و شواهد صحیح و متواتر نزد فریقین به صورت نامه‌نگاری ادامه دهند. اولین نامه به رسم افتتاح و اجازه ورود به بحث بود که از طرف شیخ سلیم بشری صادر شد. این نامه‌نگاری تا شش ماه ادامه داشت. شیخ سلیم در آخرین نامه‌اش اعتراف به حقانیت مذهب شیعه کرده، چنین می‌گوید: «گواهی می‌دهم که شما (شیعیان) در فروع دین و اصول آن بر همان راه و طریقی هستید که ائمه آن رسول صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم بوده‌اند.»( المراجعات، سید عبدالحسین شرف الدین، ج۱، ص۵۱.)
المراجعات تاثیری عمیق در بیدارگری امت اسلامی و تصحیح راه و روش بسیاری از فاضلان و محققان و جستجوگران حقیقت داشته و افرادی مثل شیخ محمد مرعی انطاکی و هشام آل قطیط و دیگران را به حقانیت مذهب شیعه آگاه ساخته است.

منبع:پرسمان