طبرانی به سند خود از ابن عبّاس نقل کرده است که:

رسول خدا (ص) بر اثر غذای گوشتی یک زن یهودی، مسموم گردید و از دنیا رفت؛ یک سال طول نکشید که آن حضرت به واسطه‌ی آن سمّ از نفس افتاد و همیشه می‌فرمود: آن سمّ را (در خود) احساس می‌کنم.

قال الطّبرانیّ:

حدّثنا أبوالزنباع روح بن الفرج، حدّثنا یحیی بن بکیر، حدّثنا ابن لهیعه، عن ابی الأسود، عن عکرمه، عن ابن عبّاس: إنّ رسول الله (ص) لمّا مات من اللّحم الّذی کانت الیهودیّه سمته، فأنقطع أبهره من السمّ علی رأس السّنه، فکان یقول: مازلت أجد منه حِسّاً.^[۱]

[۱] . المعجم الکبیر ۱۱: ۱۶۳ ح ۱۱۵۰۳، مجمع الزوائد ۹: ۳۵٫