چند حدیث دربارۀ علی(ع)و اهل بیت(س) در منابع اهل سنّت
«ابوبکر صدیق به علی بن ابی طالب رسید، پس ابوبکر در روی علی تبسّم کرد. علی پرسید: سبب تبسّم تو چیست؟ گفت: شنیدم پیامبر را که می گفت:هیچ کس بر صراط نمی گذرد جز کسی که علی برایش گذرنامه صادر کرده باشد».[۳۱۵]

«ابوبکر گفت: رسول خدا در خیمه بر فرشی عربی نشسته و تکیه داده بود، علی و فاطمه و حسن و حسین نیز در خیمه بودند، فرمود: ای مسلمانان، هر کس با اهل خیمه دوست باشد من با او دوست هستم و هر کس با آنان دشمن باشد من با آنان دشمنم. آنان را دوست ندارد مگر آن که ولادتی پاک دارد و دشمن نیست با آنان مگر آن که ولادتی ناپاک دارد»-العاصمی المکی، عبد الملک بن حسین بن عبد الملک الشافعی، سمط النجوم العوالی فی أنباء الأوائل والتوالی؛ج ۳،ص ۴۴.

*علامه شمس الدین جزری شافعی می‌نویسد: «از عباده بن صامت نقل است که گفت: ما فرزندان خود را با دوستى على بن ابى طالب(ع) مى‌آزمودیم، و اگر یکى از آنان على(ع) را دوست نمى‌داشت، پى مى‌بردیم که نامشروع است»- الجزری الشافعی، أبی الخیر شمس الدین محمد بن محمد، أسنی المطالب فی مناقب سیدنا علی بن أبی طالب کرم الله وجهه؛ ص۵۷ ـ ۵۸٫ ابن عساکر از رسول خدا(ص) روایت می کند: «انّ ابن الزّنا یعرف ببغضه علیاً… همانا زنا زاده با بغض خود نسبت به علی شناخته می شود»- تاریخ دمشق؛ ج ۱۷، ص۳۷۱. ارواح شقی و بدسابقه در «عالم ذَر»، به نطفه های ناپاک حیض یا زنا ملحق می شوند و از صفات بارز ایشان دشمنی با چهارده معصوم است.

و فردوسی چه زیبا سروده است که: نباشد جز از بی پدر دشمنش که یزدان به آتش بسوزد تنش

هر آنکس که در جانش بغض علیست از او زارتر در جهان زار کیست؟

اگر کینه ورزان چهارده معصوم(س) دربارۀ خود در این زمینه اندکی تحقیق نمایند، از دریافتن حقیقت شگفت زده خواهند گشت. دربارۀ عالم ذر، در بخش «گمشدۀ مؤمن؛ سنتهای حاکم بر هستی و وجود انسان» توضیحاتی ارائه شده است.

محب طبری از عایشه روایت می کند که گفت: پدرم را دیدم به صورت علی بسیار می نگریست. گفتم: پدر جان، تو را می بینم که به صورت علی بسیار می نگری؟ گفت: دخترک، از رسول خدا شنیدم که گفت:«نظر کردن به چهرۀ علی عبادت است».[۳۱۶]

«علیُ مع القرآن و القرآن مع العلی لایفترقا حتی یردا علی الحوض…علی با قرآن است، و قرآن با علی است و این دو جدا نمی شوند تا نزد حوض(کوثر) به من رسند».[۳۱۷]

«هر که می خواهد علم آدم، عزم نوح، حلم ابراهیم، هیبت موسی، و زهد عیسی(علیهم السلام) را مشاهده کند، پس به علی بن ابی طالب بنگرد».[۳۱۸]

خوارزمی، از بزرگان اهل سنّت(معروف به خطیب الخطباء) در صفحۀ ۶۸ کتاب المناقب نقل می کند که پیامبر(ص) خطاب به علی بن ابی طالب فرمود:«ای علی، اگر بنده ای به اندازۀ عمر نوح(ع) عبادت کند و به اندازۀ کوه احد طلا در راه خدا انفاق نماید و هزار بار با پای پیاده به زیارت خانۀ خدا برود و در بین صفا و مروه مظلومانه کشته شود، اگر فاقد ولایت تو باشد، فردای قیامت بوی بهشت به مشامش نخواهد رسید».

رسول خدا(ص)فرمود:«اگر گیاهان قلم شوند و دریاها مرکّب، و جنّیان حسابگر شوند و انسانها نویسنده، نتوانند فضائل علی را به حساب آرند».[۳۱۹]

رسول خدا(ص) خطاب به علی(ع) فرمود:«قسم به خدایی که جان من در قبضۀ قدرت اوست اگر بیم آن نبود که مردم دربارۀ تو غلوّ کنند همان‌گونه که دربارۀ عیسی غلوّ کردند، دربارۀ تو سخنی را می‌گفتم که از کنار هیچ مسلمانی عبور نمی‌کردی، مگر این که خاک زیر پای تو را برمی‌داشت و با آن تبرّک می‌جست».[۳۲۰]

«اگر جمیع مردم بر محبت علی بن ابی طالب متفق می گردیدند، خداوند عزّ و جلّ آتش جهنم را خلق نمی فرمود»-مناقب خوارزمی؛ص۲۸.

«بزودى پس از من فتنه اى خواهد بود، پس چون چنین شد بر شما باد ملازمت على بن ابی طالب زیرا او اولین کسى است که به من ایمان آورد و اولین کسى است که روز قیامت با من مصافحه می کند. او صدیق اکبر و فاروق این امّت است که میان حق و باطل جدایى افکند و او بزرگ و پیشواى دین است»-ینابیع الموده؛ص۸۲

آلوسیِ سلفی مذهب در تفسیر روح المعانی؛ ج۲۳، ص۸۰ در ذیل آیۀ«وَقِفوا هُم انّهُم مسئولون…ایشان را نگاه دارید تا بازخواست شوند»[۳۲۱]از ابوسعید خدری نقل می کند که پیامبر(ص) فرمود:«انهم مسئولون عن ولایت علی بن ابی طالب».[۳۲۲]

رسول خدا(ص)در تفسیر آیۀ«واعتصموا بِحَبلِاللّه جمیعاً و لا تَفَرَّقوا»[۳۲۳] فرمود:«ریسمان الهی که باید بدان تمسّک جویید علی و اهل بیت او هستند».[۳۲۴]

«هر کس بمیرد و امام زمان خویش را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است».[۳۲۵](این حدیث از احادیثی است که اخیراً از صحیح مسلم حذف گردیده است).

«مَثَل اهل بیت من، مثل کشتی نوح(ع) است؛ هر کس بر آن سوار شد نجات یافت و هر کس از آن تخلّف نمود هلاک گردید، و هر کس به اهل بیت تمسّک کند و به دستورات ایشان عمل نماید نجات می یابد و در غیر این صورت هلاک می گردد».[۳۲۶]

حموئى جوینى شافعى از عبدالله بن عباس نقل کرده که گفت: «شنیدم که رسول خدا(ص) مى‏فرمود من، على، حسن، حسین و نُه نفر از فرزندان حسین همه پاک شده از طرف خدا و معصوم هستیم» – فرائدالسمطین، ج ۲، ص ۱۳۲، حدیث ۴۳۰- ینابیع ‏الموده؛ باب ۵۸، ص ۲۵۸.

احادیث نبوی در شأن علی(ع) در منابع اهل سنّت بسیار بیش از این است، اما ذکر همین تعداد کفایت می نماید.

منبع:پرسمان