شاید شما هم شنیده که آسیه _ همسر فرعون _ قبل از فرود آمدن سنگ بر سرش مرده بود. حا سؤال اینجاست پس چرا در باره امام حسین خداوند کاری نکرد که ایشان قبل از بریدن سرش آن را احساس نکند؟ برای رهیافت به پاسخ این سؤال به نوشتار زیر مراجعه فرمایید.
در پاسخ باید گفت که این ماجرا (جان دادن آسیه، قبل از اصابت سنگ)، در قرآن نیامده است. در آیه ۱۱ سوره تحریم، در مورد آسیه این گونه آمده است: «خداوند برای مؤمنان به همسر فرعون مثال زده است در آن هنگام که گفت، پروردگارا خانه ای برای من نزد خودت در بهشت بساز، و مرا از فرعون و کار او نجات ده و مرا از گروه ستمکاران رهایی بخش»
در روایات و نقل های تاریخی نیز چنین مطلبی را نیافتیم؛ بنا به نقلی که از ابن عباس شده است: فرعون همسرش آسیه را در تنگنا و شکنجه قرار داد تا از توحید و گرویدن به حضرت موسی دست بکشد. حضرت موسی علیه‌السلام در حالی که آسیه را شکنجه می دادند روزی عبور کرد با انگشت خود به حضرت موسی از وضع خودش شکایت کرد. حضرت موسی برای او دعا نمود و او پس از آن دیگر درد شکنجه را حس نمی کرد تا این که بر اثر شکنجه فرعون درگذشت در حالی که می گفت: «خداوندا برای من نزد خودت خانه ای در بهشت بنا کن». خداوند نیز به او وحی کرد سرت را بلند کن! وقتی سرش را بلند کرد خانه و جایگاه خودش را در بهشت که خانه ای از در بود را دید و تبسم کرد. فرعون گفت به دیوانگی این زن نگاه کنید او را شکنجه می کنند و می خندند.
در مورد امام حسین علیه‌السلام و یاران آن حضرت نیز این گونه است که بنا به آنچه در روایتی آمده: امام حسین علیه‌السلام پس از آن که در شب عاشورا بیعت خود را از اصحابش برداشت و از آنان خواست تا بروند، هفتاد و دو نفر باقی ماندند و به آنان فرمود سرهایتان را بالا کنید پس از آن که سرهایشان را بالا کردند جایگاه خودشان را در بهشت به آنان نشان داد و به همین جهت با توجه به این که آینده خودشان را می دیدند و بر یقین بودند، همگی خوشحال بودند و با رضایت کامل به استقبال شهادت می رفتند.
سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین علیه‌السلام نیز همین گونه بود. اما دلیلی نداریم که درد را احساس نمی کردند. وقوع برخی اتفاقات مانند سلامتی حضرت ابراهیم علیه‌السلام در آتش و یا بنا بر فرض عدم احساس درد شکنجه برای حضرت آسیه، نشانه ای از قدرت خداوند است که در برابر قدرت فرعونیان و نمرودیان بسیار کارساز است و تصور قدرت خداوندگاری را از سرشان بیرون می آورد و با واقعیت فراتر از جهان ماده به طور عینی روبرو می شوند.
اما چه بسا چنین ثمره ای در هنگام ضربت خوردن امام علی علیه‌السلام و با شهادت امام حسین علیه‌السلام مترتب نبوده است. علاوه بر این که از دلایل برتری مقام شخصیتی مانند امام حسین علیه‌السلام نسبت به همه شهداء همین است که با شدیدترین رنج ها و بحرانی ترین شرایط به شهادت رسیده است.
پاسخ دهید