بشر همواره دنبال پیشرفت و کمال خویش بوده است و در این راه، ضرورت تاسی به یک الگوی کامل را یکی از بدیهیات می داند. از آن جا که در جامعه امروزی الگوهای متعددی مطرح بوده، شناخت الگوی صحیح کاری دشوار می نماید. از سویی در طول تاریخ این الگوهای ادعایی نتوانسته اند نیازهای مادی و معنوی بشر را تامین کند و حتی گاهی به جای پیشرفت سیر قهقرایی داشته اند. تنها شیعه اثنی عشری است که با تکیه بر آموزه ناب مهدویت، برای آینده جهانیان چشم اندازی روشن و سعادت بخش ترسیم می کند. تدوین «الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت» به عنوان چشم انداز نظام جمهوری اسلامی ایران، به این الگوی ناب نیازمند است. در این نوشتار در قالب بیان ضرورت های الگوگیری از آرمان شهر مهدوی، برخی از ابعاد این اندیشه الاهی به تصویر کشیده شده است. در این مجال با معرفی برخی وجوه قابل الگوگیری، به راهکارهای تحول در بخش های «دین و فرهنگ»، «علم و دانش»، «اقتصاد و سرمایه گذاری»، «عدالت گستری و قضا»، «امنیت و رفاه» و «ایجاد وحدت و تعامل» اشاره گردیده، بدیهی است با تاسی به آرمان شهر مهدوی، در ضمن سیر به سوی توسعه و پیشرفت متعالی، کم کم زمینه نیز برای تحقق وعده الاهی و استقرار دولت کریمه فراهم می گردد. در این تحقیق، براساس شواهد روایی، ضرورت و امکان الگوگیری از آرمان شهر مهدوی در جهت توسعه و پیشرفت جامعه حاضر تبیین گردیده است.