شاید بتوان سرمنشأ طراحی چادر ملی را سخنرانی مقام معظم رهبری پیرامون طراحی لباس ملی دانست.

ایشان در چند سخنرانی به لباس ملی اشاره کرده و توصیه به طراحی لباس ملی نمودند به عنوان نمونه در دیدار با اعضای «گروه اجتماعی» صدای جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۲۹/۱۱/۱۳۷۰ فرمودند:

«لباس ملی را در برنامه خودتان مطرح کنید. آیا این لباسی که الان تن شماست، لباس ملی ماست؟ هندی ها که لباس ملی خودشان را دارند، ضرری کرده‌اند؟ آفریقایی ها که لباس ملی خودشان را دارند، ضرری کرده‌اند؟ لباس ملی ما چیست؟ می فرمایند کت و شلوار! آیا لباس ملی ما این است؟ لباس ملی شما این نیست؛ اشتباه می کنید. کت و شلوار، لباسی است که آوردند تن ما کردند! البته من تعصبی روی کت و شلوار ندارم؛ من خودم گاهی که لازم باشد، کت و شلوار هم می پوشم؛ در جبهه هم لباس فرم می پوشیدم؛ ممکن است کاپشن هم بپوشم؛ اما یک ملت باید در این مسئله تعصب داشته باشد؛ یعنی یک روح ملی در این جا وجود داشته باشد».

در فرهنگ ما ایرانیان نیز چادر به عنوان بهترین پوشش زنان شناخته شده است در سال‌های اخیر طراحان لباس در صدد برآمدند چادری را با توجه به علاقه زنان طراحی کنند که علاوه بر کارایی چادر، آزادی عمل بیشتر و راحتی بیشتری برای زنان داشته باشد مثلاً دارای آستین و کش بوده که نگهداشتن آن ساده تر و دست ها آزادتر باشد.

اما در خصوص دیدگاه مراجع عظام تقلید پیرامون چادر ملی باید گفت که همه مراجع معظم تقلید از نظر فقهی قبل از این‌که مصداق خاصی برای پوشش پیشنهاد کنند به مشخصات پوشش و حجاب اشاره می کنند. حجاب اسلامی از نظر این بزرگواران آن است که همه احکام اسلامی در این رابطه را پوشش دهد. بنابراین هر حجابی که غیر از وجه و کفین همه اعضاء بدن را بپوشاند، تحریک کننده نباشد، باعث شهرت و انگشت نماشدن نشود، رنگ مناسب و غیرمحرک داشته باشد قابل تأیید است. لکن در مورد لباس ملی مقام معظم رهبری بیانی دارند که نشان دهنده این است که در صورتی که یک لباس علاوه بر مشخصات فقهی دربردارنده فرهنگ ملی نیز باشد اولویت دارد. از نظر ایشان چادرهای سنتی جزء این دسته از لباس ها قرار می گیرند لذا اولویت دارند. چادر ملی نیز در صورتی که همه برتری های چادر سنتی را داشته باشد و در عین حال به عنوان نمادی از فرهنگ اسلامی ایرانی تلقی شود، نسبت به بقیه پوشش ها اولویت خواهد داشت. بگذریم که متأسفانه برخی مدل ها یا سایزهای چادر ملی متأسفانه تنگ و بدن نما یا محرک است که به طور طبیعی با معیارهای گفته شده همخوانی نداشته و قابل قبول نمی باشد.