«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ * رَبِّ اشْرَحْ لی‏ صَدْری * وَ یَسِّرْ لی‏ أَمْریَ * وَ احْللْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی‏ * یَفْقَهُوا قَوْلی‏»[۱].

«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمینَ وَ الصّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِینَ طَبِیبِنا حَبیِبنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ وَالسَّلامُ عَلَیکَ یَا أمیرَالمؤمِنین وَ یا سَیّدَ الوَصیّین یا أباالأئِمَّهِ النُجَباء مَعصومین‏».

مقدّمه

ایام الله میلادِ مسعودِ مولی الموحدین، امام العارفین علی بن ابیطالب علیه الصّلاه و السلام را به امام زمان ارواحنا فداه و به آحادِ مردمِ خوبمان و به رهبرِ عزیزمان تهنیت و تبریک عرض می‌کنم.

برخی از فضائلِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام

مقامِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام مقامِ اسمِ اعظمی است، مقامِ مظهریّتِ تام برای اسماء جلالیّه و جمالیّه‌ی خدای متعال است. حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام نه تنها سِرّالأنبیاء هستند، نه تنها سِرّ و عَلَنِ حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هستند، بلکه سِرّالله هستند، مظهرِ «هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ»[۲] هستند، حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام حقیقتِ قرآن کریم هستند، حقیقتِ اسلام هستند، پاسدارِ دین هستند، بیمه کننده‌ی شریعت هستند، و استادِ خضرِ نبی علیه السلام و آموزگارِ جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل هستند. همه‌ی ملائکه تحتِ تعلیمِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام هستند، و فرمانِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در آسمان و زمین نافذ است، زیرا ولایتِ مطلقه‌ی کلیّه‌ی الهیّه در وجودِ ایشان مستتر است. حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام الگوی زندگیِ خوب برای بشر هستند، حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام تابلوی انسانِ کامل هستند، حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام جامعِ ابداد هستند، هم در رحمت آنچنان مهربان هستند که در برابرِ بچه‌ی یتیم چهاردست و پا راه می‌روند، وقتی به ایشان می‌گویند که شما مقامِ خلافت دارید و در شأنِ شما نیست که با کودکان اینطور بازی کنید… ولی حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام رضای خدای متعال را می‌بینند، در اینطور موارد شأن برای ایشان مطرح نیست، به دنبالِ این هستند که یک لبخندی بر لبِ بچه‌ی یتیمی داشته باشند. خودِ ایشان مَشکِ پیرزن را به دوش می‌گیرند و در امورِ داخلیِ منزل با آن پیرزن همراهی می‌کنند.

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام با این همه صفا و عاطفه در میانِ جنگ به دشمنانِ خدای متعال رحم نمی‌کنند و شمشیرِ ایشان با خونِ گرگ‌هایی که سَدّ راهِ کمالِ بشریّت هستند سیراب می‌شود، ایشان هم مظهریّتِ «أرحم الرّاحمین» و هم «اشد المعاقبین» هستند.

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام هستند که زُهد را، بی‌تعلّقیِ مطلق به ما سوی الله را، که به غیر از خدای متعال حتّی به اندازه‌ی یک سرِ سوزن دلبستگی و میل هرگز برای حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام پیدا نشد.

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام این حالتِ زهد و بی‌توجّهی و بی‌علاقگیِ به دنیا را با سیاست جمع کرده‌اند؛ سیاستمداران نوعاً دنیاپرست هستند، فریبکار هستند، اما حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام زاهد بودند، حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام نه تنها صادق بودند که صدّیقِ اکبر هستند، حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام محورِ سیاستِ سالم برای بشریت هستند، نشانه‌ی آن هم نامه‌ای است که منشورِ حکومتیِ ایشان به مالک اشتر است و نحوه‌ی برخوردِ او با استانداران و کارگزارانِ اوست.

این حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام است که در همه‌ی ابعاد ظاهرکننده‌ی صفاتِ حضرت حق هستند، اگر خدای متعال «ربّ العالمین» است، اگر خدای متعال عالَم را اداره می‌کند بسترِ ظهورِ ربوبیّتِ خدای متعال وجود نازنینِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام است.

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام هم در میدانِ شجاعت آنچنان شجاعی هستند که تاریخ نظیری برای ایشان ندیده است، و شجاعتِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام آنقدر برجسته است که در جنگ احد از آسمان ندا آمد «لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار».

شمشیرِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در معالجه‌ی پیکره‌ی بشریّت از میکروب‌های ظلم و ستم و جهالت آنقدر نزدِ خدای متعال ارزش دارد که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: «لَضَرْبَهُ عَلِیٍِّّ یَوْمَ اَلْخَنْدَقِ أَفْضَلُ مِنْ عِبَادَهِ اَلثَّقَلَیْنِ»[۳]، اگر عبادتِ جن و انس از ابتدای خلقت تا انقراضِ عالَم در یک کفه بگذارند و نورانیّتِ یک ضربتِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام که بر فرقِ «عمرو بن عبدود» وارد کردند و آن نگرانی را از مسلمان‌ها برطرف کردند و اسلام را بیمه کردند و پای بشریّت را برای همیشه در مسیرِ هدایتِ الهی باز کرد، این یک ضربتِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام از عبادتِ سحرهای عالمیان و روزه‌های عالمیان و حج‌ها و سایرِ مناسکِ آن‌ها بالاتر است و وزنه‌ی آن سنگین‌تر است.

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام مردِ اخلاق هستند، حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام مردِ گذشت و عفو هستند، حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در «سخاوت» کَرَمِ خدای متعال را در وجودِ خود دارند. این حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام است که خدای متعال در شأنِ ایشان و خانواده‌ی ایشان آیه‌ی «وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا»[۴] نازل نموده است.

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام برای عارفان، برای صاحب‌دلان، برای مجذوبان الگوی کاملی هستند. شما نمی‌توانید هیچ عارفِ صاحب‌دلی را به پایه‌ی عشقِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام، ناله‌های عاشقانه و سوز و گدازِ شب‌های حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام پیدا کنید.

همه‌ی عرفا، هم در عرفانِ نظری، هرگز به دریافت‌های حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام نمی‌رسند، و هم حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در عرفانِ عملی، در خوفِ خدای متعال، در حیاء از خدای متعال، در ذکرِ دائمِ خدای متعال، در بی‌قراریِ برای پروردگارِ متعال نظیر ندارند.

خدای متعال «لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ»، قرآن کریم هم «لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ»، حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام هم قرآنِ ناطقی هستند که «لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ».

وجود نازنین حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام خواستند که اسلام تربیت‌کننده‌ی بشر باشد، لذا تن به خلافتِ ظاهری دادند و در این چهار سال خلافتِ خود هم سیره‌ی حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم را احیاء کردند و این دریای خروشانِ نهج البلاغه و سایرِ آثارِ کلامیِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام حاصلِ آن چند سال خلافتِ علوی بوده است.

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام زیبا زندگی کردن و زیبا مُردن را به ما آموختند که به دنبالِ شهادت بودند و خدای متعال مرگی زیباتر از شهادت نیافریده است.

لذاِ خودِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام عاشق بودند و درسِ عشق به شهادت را در وجودِ عاشقانِ خود غَرس کردند و این نهال به ثمر رسید و دیدید که در دورانِ هشت سال دفاع مقدّس چه معجزاتی داشت، و در این روزهای اخیر هم شهید بزرگوارِ ما، شهید سلیمانی یکی نمونه از تربیت‌شدگانِ مکتبِ علوی بودند که روز عرفه در حرم مطهّرِ حضرت امام رضا علیه السلام با سوز و گداز و اشک و آه وعده‌ی شهادت را دریافت می‌کنند، بعد هم اعلان می‌کنند که امروز شهادتنامه‌ها امضاء می‌شود. و ملّتِ عزیزِ ما و جوانانِ مؤمنِ ما در مکتبِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام روحِ شهادت‌طلبی را بعنوانِ تحفه‌ای از پروردگارِ متعال دریافت کردند که نتیجه‌ی آن حسّ استقلال و کسبِ اقتدار و ترساندنِ مستکبرانِ عالَم است.

«بیماری کرونا» و توصیه‌ی بزرگان در برخورد با بحران‌ها

این ایام علاوه بر اینکه متعلق به حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام است و باید از نهج البلاغه‌ی حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام، از سبکِ زندگیِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام، از معجزاتِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام هم مطّلع شد و هم با نقلِ فضائلِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفا کرد. ولی روزهای سختی است و باید ملّتِ عزیزِ ما، مردمِ عشق‌پیشه‌ی به حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام، حال که بلا آمده است، بلا هم بلای عالَم‌گیری است و در حالِ قربانی گرفتن از مردم است، و این «سلبِ امنیّتِ روانی» مهم‌تر از قربانی گرفتن است، گویا همه‌ی بشریت در یک اضطراب، در یک تشویش و نگرانی هستند و همه‌ی امورِ آن‌ها در حالِ مختل شدن است.

برای این ایّام چند توصیه کنم، البته من کسی نیستم که توصیه کنم اما نقل قول از روایات و بزرگان‌مان می‌کنم.

مسئله‌ی عمل به «امّ‌داوود» است. سال‌های قبل جوان‌های عزیزِ ما در مساجدِ دانشگاه‌ها ناله‌های دسته‌جمعی داشتند و اعمالِ امّ‌داوود در آنجا انجام می‌دادند. اعتکاف با این بلایی که پیش آمده است عملی نشد، ولی می‌توانیم اعمالِ امّ‌داوود را بطورِ فردی هم انجام بدهیم، جوان‌های عزیز بیایید و این سه روز را «سیزدهم و چهاردم و پانزدهم ماه رجب» روزه بگیرید، نیایش داشته باشید، سحرها خدای متعال را صدا بزنید، سر به آستانِ خدای متعال بگذارید، حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و اهل بیت علیهم السلام را واسطه قرار بدهید و با ناله‌ها و توبه‌های خالصانه‌ی خودتان این بلا را به رحمت تبدیل کنید.

و «دعای نور» که از حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است، این دعا برای پیشگیری و درمانِ تب است، شما این‌ها را افسانه نپندارید، این‌ها تجربه شده است، هم «سلمان فارسی» می‌گوید بیش از هزار نفر در سنگرِ دعای نور از تب مصونیّت پیدا کردند، و هم برای خودِ این گوینده پیش آمده است که برای تب‌داری دعای نور را خواندیم و بعدها پدرِ بزرگوارِ آن مریض آمد و گفت که ما با این دعای نور رفعِ تب را دیدیم، یعنی هم رفع می‌کند و هم دفع می‌کند.

گویا حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نسبت به این امر خصوصیّتی دارند، لذا امامانِ ما، آنجا که حالاتِ بعضی از آن بزرگواران نقل شده است، وقتی تب بر وجودِ نازنینِ آن بزرگواران عارض می‌شد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را با این عبارت صدا می‌زدند: «یا فاطِمَه بِنت مُحَمَّد أغِیثِینِی»، از حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها غفلت نکنید، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مادری می‌کنند، ایشان مهربانیِ ویژه‌ای دارند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را در همه‌ی مشکلاتِ خودتان، خصوصاً نسبت به این امر جدّی بگیرید.

نماز استغاثه‌ی به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها که آقا شیخ عباس قمی رحمه الله تعالی علیه در قسمتِ آخرِ مفاتیح الجنان نقل می‌کنند، یک نماز استغاثه هم از مرحوم طبرسی از «مکارم الأخلاق» نقل می‌کنند. واقعاً هر دو اثرِ معجزه‌آسا دارند، و شما در این مرحله‌ی بحرانی از این پایگاه استفاده کنید.

علاوه بر این، وجود نازنین امام زمان ارواحنا فداه… مرحوم سید علیخان مدنی شیرازی، صاحبِ کتاب «ریاض السّالکین» که در شرحِ دعای صحیفه‌ی سجّادیّه به رشته‌ی تحریر در آورده‌اند… ایشان هم حکیم هستند، هم عارف هستند، هم فقیه هستند، کتاب‌های جالبی دارند، یک کتاب دعا به نام «کلم الطیب والغیث الصیب» دارند، در این کتابِ خود داستانی را با سند نقل می‌کنند که خودشان قبول دارند.

فردی به نامِ «ابوالوفاء شیرازی» گرفتارِ زندان شده است، و علائمی نشان می‌داد که محکوم به اعدام است، متوسّل می‌شود و در عالَمِ رؤیا وجود نازنین حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم را می‌بیند، حضرت به او دستور می‌دهند، و هر یک از امامان را برای یک امری مشخص می‌کنند، بنده مناسب نمی‌بینم همه‌ی آن را در این فرصت نقل کنم، اما آن چیزی که مناسبِ بحران است این است که فرمودند در بیماری‌ها از حضرت موسی بن جعفر علیه السلام عافیت طلب کنید. بعد فرمودند: اگر دستِ شما از همه‌ی امورِ زندگی کوتاه شد و به تعبیرِ ما کارد به استخوان رسید به حضرت حجّت ارواحنا فداه توسّل کنید.

امام زمان ارواحنا فداه آقای مستقیمِ ما هستند، امام زمان ارواحنا فداه صاحبِ ما هستند، طبیبِ ما هستند، امیدِ ما هستند، لذا هم نمازِ استغاثه‌ی به حضرت حجّت ارواحنا فداه که در مفاتیح الجنان هم آمده است مؤثر است، ان شاء الله دو رکعت نماز زیر آسمان بخوانید.

بعد آن زیارتِ «سَلامُ اللهِ الْکَامِلُ التَّامُّ الشَّامِلُ الْعَامُّ» جزوِ امورِ مجرّب است، اگر واقعاً انقطاعِ الی الله داشته باشید و امام زمان ارواحنا فداه را واسطه‌ی فیض بدانید و دامانِ ایشان را جدّی بگیرید و بگویید «خدای متعال شما را کشتیِ نجاتِ ما قرار داده است و عالَم را طوفان گرفته است و ما بجز شما کشتیِ نجاتی نداریم»… هم نمازِ استغاثه‌ی به حضرت حجّت ارواحنا فداه را بخوانید و هم نمازِ امام زمان ارواحنا فداه را.

و اگر برای مادرِ ایشان حضرت نرجس خاتون سلام الله علیها نذرِ زیارت عاشورا کنید، حدّاقل هر کدام از ما ده روز زیارت عاشورا به نیّتِ مادرِ حضرت حجّت ارواحنا فداه داشته باشیم.

امیدواریم ان شاء الله این عملِ امّ‌داوود شما و این استغاثه‌ی به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و زیارت عاشورا دریایِ رحمتِ الهی را طوفانی کند و ان شاء الله خدای متعال ظهورِ حضرت را با این گرفتاری و شدّت برساند و این مشکل هم از همه‌ی بشریت، خصوصاً از شیعیان، به زودیِ زود رخت بربندد.

دعا

خدایا! تو را به حرمتِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام، به ولایتِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام، به ناله‌های شبانه‌ی حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام، به یتیم‌نوازیِ حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام، به فرقِ شکافته‌ی حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام قسم می‌دهیم امام زمان ارواحنا فداه را از ما راضی بفرما.

خدایا! دیدارِ حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف را نصیبِ ما بگردان.

خدایا! فرجِ امام زمان ارواحنا فداه را در این ایّام قرار بده.

خدایا! این بلا «ویروس کرونا» را از سرِ بشریّت دور بفرما.

خدایا! مستکبرینِ عالَم، خصوصاً امریکا و صهیونیست‌ها و وهابی‌ها را ریشه‌کَن بفرما.

خدایا! هر توطئه و شرّی که دشمنانِ ما بر علیهِ شیعه و اسلام و قرآن و اخلاق و معنویت و حجاب و عفّت و نظامِ ما دارند به خودشان برگردان.

خدایا! عاقبتِ امرِ ما را مختوم به شهادت بفرما.

ان شاء الله برای استجابتِ دعاها صلواتِ زیادی بفرستید.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ عَجِّل فَرَجَهُم


پی نوشت:

[۱] سوره مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸

[۲] سوره مبارکه حدید، آیه ۳ (هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ ۖ وَهُوَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ)

[۳] إقبال الأعمال، جلد ۱، صفحه ۴۶۷

[۴] سوره مبارکه انسان، آیه ۸