گزارشی در کتاب «المغازی» واقدی (م ۲۰۷ق) وجود دارد مبنی بر این‌که: رسول خدا(ص) در جنگ احد، زیر پرچمی [برای استراحت] نشست در حالی که دو زره پوشیده بود و کلاه‌خُود و زره زیرین آن‌را هم بر سر داشت.[۱]
در این زمینه باید گفت دو زره پوشیدن نشانی از ترس نیست، وگرنه پوشیدن یک زره را نیز باید علامت ترس دانست. اگر فردی توانایی داشته باشد که با وسایل محافظتی بیشتر به صحنه جنگ آمده و صحنه نبرد را ترک نکند، می‌تواند شجاع به شمار آید.
شاهد مطلب آنکه برخی افراد که در شجاعت آنها تردیدی نیست نیز در جنگ از دو زره استفاده می‌کردند:
عبدالله بن بدیل در نبرد صفین دو زره بر تن کرده و دو شمشیر با خود داشت و آن قدر شمشیر زد تا خود را به چادر معاویه رساند و او و یارانش را از جایگاه خودشان فراری داد … آنان که توانایی نبرد با او را نداشتند آنقدر از دور به او سنگ پرتاب کردند که عبدالله به شدت زخمی شده و در نهایت به شهادت رسید.[۲]

منبع: اسلام کوئست

[۱]. واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج ‏۱، ص ۲۲۵، بیروت،‏ اعلمی، چاپ سوم‏، ۱۴۰۹ق.

[۲]. ابن عبد البر، یوسف بن عبدالله‏، الاستیعاب، ج ‏۳، ص ۸۷۲، بیروت، دار الجیل، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.