وقتی که به چهرهات نظر داشت حسین

از سیم رخت فروغ زر داشت حسین

روی چو گل ات را چو نهان کرد به گِل

بعد از تو ز بوی خوش حذر داشت حسین

 

شاعر: سید محمد رستگار