شاید بتوان ماه رمضان سال دهم بعثت را از سخت ترین روزهاى دوران رسالت و بلکه عمر پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله دانست؛ زیرا در این ماه ابتدا ابوطالب حامى خود را ـ که در مقابل دشمنى هاى قریش، شجاعانه از آن حضرت دفاع مى کرد ـ از دست داد. سه روز بعد، همسر باوفایش خدیجه علیهاالسلامـ که در زندگى همیشه موجبات آرامش و آسایش آن حضرت را فراهم مى آورد ـ از دنیا رفت.[۱]

به همین جهت، این سال در دوران رسالت آن حضرت، به «عام الحزن»؛ یعنى، سال غم و اندوه پیامبر صلى الله علیه و آله معروف شده است.

 

نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها

نویسنده:گروه مؤلفان

[۱] – الاصابه، ج ۸، ص ۱۰۳؛ اسدالغابه، ج ۵، ص ۴۳۸٫ در اقوال دیگر وفات ابوطالب اول ذى قعده و وفات خدیجه ۳۵؛ ۲۵، ۵ و ۳ روز پس از وفات ابوطالب ذکر شده است. تاریخ سیاسى اسلام، ص ۳۰۴٫