این‌که بر اساس آیات قرآن، لیله القدر در ماه رمضان می‌باشد، هیچ جای شک و تردیدى نیست،[۱] و نیز این‌که یکی از اعمال شب قدر، شب‌‌زنده‌داری است.[۲] ولى در این‌که شب قدر کدام شب از شب‏هاى ماه رمضان است میان اندیشمندان اسلامی، اختلاف نظرهایی وجود دارد و در این زمینه تفسیرهاى زیادى شده، از جمله شب هفدهم، شب نوزدهم، شب بیست و یکم، شب بیست و سوم، شب بیست و هفتم و شب بیست و نهم.
احادیثی که از اهل بیت(ع) نقل شده بیشتر بر شب بیست و سوم[۳] و در مرحله بعدی بر شب‌های بیست و یکم و نوزدهم تأکید دارند، در حالى‌که بسیاری از اهل سنت، شب بیست و هفتم را شب قدر دانسته و روایاتی را در این مورد نقل می‌کنند، از جمله این روایت:
«قال اُبی فی لیله القدر و الله إِنّی لأعلمها و أکثر علمی هی اللیله التی أمرنا رسول الله(ص) بقیامها هی لیله سبع و عشرین»[۴]
ابى بن کعب در مورد شب قدر گفت: به خدا قسم من شب قدر را می‏دانم و دانشم در این مورد، فراوان است. شب قدر آن شبى است که رسول خدا(ص) ما را به شب‌زنده‌داری در آن امر کرد و آن شب، شب بیست و هفتم است.

منبع: اسلام کوئست

[۱]. بقره، ۱۸۵٫ «شهر رمضان الذى انزل فیه القرآن»؛ قدر، ۱٫ «انا انزلناه فى لیله القدر».

[۲]. جهت آگاهی بیشتر در این زمینه می‌توانید به نمایه‌ ۴۲۲۰۸ (علت احیای شب‌های قدر) در همین سایت مراجعه نمایید.

[۳]. جهت آگاهی بیشتر در این زمینه می‌توانید به نمایه‌  ۳۱۲ ( تعدد شب قدر ) در همین سایت مراجعه نمایید.

[۴]. ابن کثیر دمشقى، اسماعیل بن عمرو، تحقیق: محمد حسین شمس الدی، تفسیر القرآن العظیم، ج‏۸، ص ۴۳۱، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.