یکی از اصلی ترین نیازهای آدمی، ارتباط و تعامل مطلوب با هم نوعان خود می‌‌ باشد. انسان هرگز بدون ارتباط زندگی نکرده، گرچه سطح و نوع ارتباط ها متفاوت است. اما نکته مهم این است که نوع و کیفیت ارتباط، براساس اهداف و اغراض اشخاص تعیین می‌‌ شود. بدین منظور ارتباط، گاهی آموزشی،  اقتصادی، فرهنگی و یا اجتماعی است و هر ارتباطی شرایط خاص خود را دارد که باید رعایت گردد تا ارتباط به هدف خود برسد.  به طور مثال اگر در ضمن یک ارتباط آموزشی، حواس متوجه مطلب دیگری شود، موجب افت کیفیت آموزش می‌‌ شود.

موضوع ارتباط با جنس مخالف،   نظر تمام صاحب نظران تعلیم و تربیت را از دیدگاه های متفاوت فقهی، جامعه شناختی و روان شناختی و… به خود جلب نموده است. آنچه در این ارتباط مبادله می‌‌ شود محبت و عشق ویژه ای است که همجنس از ارائه آن ناتوان است. اما چون قواعد و شرایط و تعهدات طرفین تعریف نشده، با پیام منفی فراوانی همچون: خیانت،  بی وفایی،  شکست و… همراه است. ازاین رو توانایی برقراری ارتباط سالم، نشانه شخصیت انسان است. اگر اعتماد به نفس فرد بالا باشد رفتارهای گناه آلود، پست و حقیر انجام نمی‌ دهد. در واقع هرکس مطابق شأن خویش عمل می‌‌‌کند. بنابراین باید متوجّه باشیم که اولین اصل مهم در برقراری هر ارتباطی، احترام به خود و ارزش‌هاست و همین امر باعث جلوگیری از آسیب می‌‌‌شود.

در شرایط امروز که در مکان‌های مختلف از جمله دانشگاه ارتباط بین جوانان زیاد شده است باید با تدابیری از آسیب‌های آن جلوگیری کرد. باید با رعایت فاصله امن، نه آن‌قدر نزدیک شویم که بسوزیم نه آن‌قدر دور که یخ بزنیم. هرموضوعی از زندگی، بخشی از مناطق مختلف مغز انسان را پر می‌‌ کند. ورزش، دوست، درس، خانواده، کارهای مختلف زندگی و…؛ گاهی یک مورد جدید پیدا می‌‌‌شود و کم‌کم گسترش پیدا می‌‌ کند تا جایی که۹۰درصد مغز را اشغال می‌‌‌کند و اندیشه و زندگی تعطیل می‌‌‌شود. یکی از این موارد ارتباط با جنس مخالف است که در سن جوانی، گیرایی و جذابیت زیادی برای جوان دارد و می‌‌‌تواند تأثیر زیادی بر روابط فرد بگذارد و کیفیت زندگی انسان را تغییر دهد.

با شناخت و کسب اطلاعات درست در مورد خصوصیات مرد و زن و ارتباط بین آن‌ها تا حدود زیادی می‌‌‌توان شرایط را کنترل کرد. بر اثر عدم شناخت صحیح از جنس مخالف امکان دارد فرد یک ابراز محبّت ساده را نشانه عشقی عمیق دانسته و هیجانی ‌شود، یا برعکس بسیار سرد و خشن برخورد کند که خود رفتاری زننده است. با رعایت موازین شرعی می‌‌‌توان یک برخورد مناسب و اخلاقی داشت.

مهم ترین هدف حضور شما در دانشگاه کسب علم و دانش و توانایی برای پیشرفت خود و جامعه است. برای رسیدن به این هدف ناچار از حضور اجتماعی هستید. با توجه به این که شما در محیط آموزشی قرار دارید و در این محیط باید پیام آموزشی تبادل شود، از تبادل هر نوع پیام غیرآموزشی و ناسالم باید جلوگیری کرد. آنچه باید بیشتر فضای ذهن شما را در این مکان پر کند، تحصیل علم و موفقیت در آن است؛ پس با جدیت و حساسیت به آن توجه کنید.

برخورد مبتنی بر احترام متقابل هم راه کار مناسب دیگر است. همچنین به فرموده حضرت علی(علیه السلام) تکبّر ورزیدن زن در مقابل نامحرم از فضایل اوست.

بنابراین قاعده، رفتار خود را بر اساس کرامت خود نسبت به نامحرم قرار دهید.

برای این که از آسیب‌های ارتباط با جنس مخالف در امان باشید لازم است به نکات زیر توجه کنید:

– در برخورد با جنس مخالف وقار و سنگینی خود را حفظ کنید؛

– با یک کلام از او هیجان‌زده نشوید و آن را برای خود رؤیایی نکنید؛

– در عین گفت وگو دچار افراط در سخن گفتن و خنده و شوخی نشوید.  به طور کلی آدابی که باید از لحاظ شرعی و عرفی رعایت شود رعایت کنید.

– اگر برای برقراری رابطه ای غیراصولی پیامی دریافت کردید آن را سریعاً قطع نمایید و صریحاً بگویید که وارد این روابط نمی‌‌شوید و در صورت اصرار، آن را به سوی خواستگاری رسمی سوق دهید.

– در فضاهای مشترک مواظب نگاه خود باشید و به نگاه‌های افراد مزاحم توجه نکنید و یا هیجان‌زده نشوید. با کسانی که این روابط را دارند، دوست نشوید.

– خود را از آفات رابطه با جنس مخالف مصون ندانید، زیرا شیطان همیشه در کمین است؛ پس خداوند را در نظر بگیرید و رضایت او را در برقراری هر رابطه ای اولویّت بدانید که در این صورت او نیز نگاهبان و حامی شما خواهد بود.[۱]

پی نوشت

[۱] – ر.ک: پرسش ها و پاسخ های دانشجویی، دفتر ۲۵، روابط دختر و پسر، محمدرضا احمدی، قم: دفتر نشر معارف.