عملکرد شیخ و مسلکی که او بنا نهاد، به قدری در زمینه تکفیر گسترده عمل کرده است که هر کس خواهان تکفیر مخالفان خود باشد، می تواند با استناد به بخشی از سخنان شیخ، اقدام به سرکوب مخالفان خود نماید؛ و به نام دین، بر اریکه قدرت و حکومت تکیه بزند. 

توضیح و نقد: علمای معاصر با فتوای خود، گفته های متشابه تکفیر را با استناد به همان دلایل مخالفان شیخ مردود می شمارند، که روشن ترین نمونه آن مسئله حاکمیت است. هنگامی که فرزندان امیر فیصل بن ترکی، عبدالله و سعود با یکدیگر اختلاف پیدا کردند، تبادل تکفیر به علمای دعوت نیز کشیده شد. از این رو هر امیری علمایی داشت که دسته ی دیگر را تکفیر می کرد.

این هرج و مرج تکفیری نیتجه ی طبیعی و حتمی مسلک شیخ محمد است؛ کسی که قلمرو تکفیر را توسعه داد تا جایی که هر دسته ای برای تأیید دیدگاه خود، در گفتار شیخ مطلبی پیدا می کند و اقدام به تکفیر گروه مقابل خود می نماید. بلکه جنبش اخوان در نجد، جنبش حرم و بمب گذاری در شهرهای علیا، محیا، حمراء، و شم و مانند اینها، از آثار فرهنگ حاکم بر جامعه است، حتی اگر بگوییم آنان پرورش یافتگان مسلک تکفیری شیخ بودند، گزاف نگفته ایم.

 منبع: مبلغ نه پیامبر / حسن بن فرحان مالکی / نشر ادیان