روایتی مرسل در این زمینه چنین نقل شده است:
«حضرت اسماعیل(ع) گوسفندان خود را بر لب فرات می‌چرانید. چوپان آن‌حضرت به او خبر داد: از فلان مکان به بعد، گوسفندان دیگر از این رودخانه آب نمی‌آشامند! اسماعیل(ع) دست به دعا برداشته و از سبب این موضوع جویا شد. جبرئیل نازل گردید و گفت: ای اسماعیل! این موضوع را از خود گوسفندان جویا شو! زیرا دلیل این خودداری را برایت خواهند گفت. اسماعیل(ع) از گوسفندان پرسید: چرا از این آب نمی‌آشامید!؟ گفتند: خبردار شدیم که یکی از فرزندانت که نوه حضرت محمّد(ص) است در این‌جا با لب تشنه کشته خواهد شد، ما نیز چون از این ماجرا اندوهناکیم از این مکان، آب نمی‌آشامیم! اسماعیل(ع) در مورد قاتل امام حسین(ع) نیز پرسید، گوسفندان گفتند: همان کسى است که اهل آسمان‌ها و زمین و عموم خلائق او را لعنت خواهند کرد. اسماعیل(ع) هم گفت: پروردگارا! قاتل امام حسین را لعنت کن».[۱]
در ارتباط با این روایت باید گفت؛ علامه مجلسی(ره) بدون ذکر منبع و سند این روایت به نقل آن پرداخته که از دیدگاه دانش حدیث، چنین روایتی قابل اعتماد نیست. اما صرف نظر از سند، برخی اشکالات محتوایی نیز در آن وجود دارد؛ مانند دور بودن کربلا از محل زندگی اسماعیل(ع)، کسب دانش یک پیامبر از حیوان و … .

منبع: اسلام کوئست

[۱]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۴۳ – ۲۴۴،‌ بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق؛ جزایرى، نعمت الله بن عبد الله، الأنوار النعمانیه، ج ‏۳، ص ۱۸۳، بیروت، دار القاری، چاپ اول، ۱۴۲۹ق.