آیات عظام امام، خامنه اى، فاضل و نورى: معیار حرمت موسیقى، طرب انگیزى و لهوى بودن آن است که با مجالس گناه و خوش گذرانى و فساد تناسب دارد.[۱]

آیات عظام بهجت و صافى: استفاده از آلات موسیقى به طور مطلق حرام است.[۲]

آیات عظام تبریزى، سیستانى، مکارم و وحید: معیار حرمت موسیقى، لهوى بودن آن است که با مجالس گناه، خوش گذرانى و فساد تناسب دارد.[۳]

 تبصره. موسیقى حرام معمولاً داراى نشانه هاى یاد شده است ؛ ولى گاه ممکن است لهوى و مناسب مجالس گناه و خوش گذرانى باشد ؛ اما با وجود آن داراى ریتم تند و ایجاد حالت رقص در شنونده نباشد. در این صورت نیز گوش دادن به آن حرام است.

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی

[۱] – امام، استفتاءات، ج ۲، مکاسب محرمه، س ۲۷ و ج ۳، سؤالات متفرقه، س ۱۰۷ و تحریرالوسیله، ج ۱، مکاسب محرمه، م ۱۳ ؛ فاضل، جامع‏المسائل، ج ۱، س ۱۰۰۵ و ۹۸۷ و ۹۸۸ و ۹۷۴ ؛ نورى، توضیح‏المسائل، مسائل مستحدثه ؛ خامنه‏اى، اجوبه الاستفتاءات، س ۱۱۲۷و۱۱۳۲٫

[۲] – صافى، جامع‏الاحکام، ج ۱، س ۹۹۵ و ۱۰۱۸ و دفتر: بهجت.

[۳] – سیستانى، منهاج الصالحین، ج ۲، م ۲۰ ؛ وحید، منهاج الصالحین، ج ۳، م ۱۷ ؛ تبریزى، التعلیقه على منهاج الصالحین، المکاسب المحرمه، م ۱۷ ؛ مکارم، استفتاءات، ج ۱، س ۵۱۹ و ۵۲۰٫