«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ * رَبِّ اشْرَحْ لی‏ صَدْری * وَ یَسِّرْ لی‏ أَمْریَ * وَ احْللْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی‏ * یَفْقَهُوا قَوْلی[۱]‏».

«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمینَ وَ الصّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِینَ طَبِیبِنا حَبیِبنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّهُ بَقِیَّهِ اللهِ فِی الْعَالَمِینَ عَجَّلَ اللهُ فَرَجَهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ صُحبَتَهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ».

خطبه اوّل

«أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ وَ نَفسِی بِتَقْوَى اللَّهِ[۲]». شما اُمّت بزرگ، شما نمازگزاران نورانیِ جمعه و نَفس ضعیف خودم را به تقوای الهی توصیه می‌کنم. تقوا صیانت از فطرت است؛ تقوا پیشگیری از بیماری روح و جان است؛ تقوا سنگر مقابله‌ی با شیطان‌ها و شیطنت‌هاست؛ تقوا ارتباط با خداوند، وابستگی به خداوند و وارَستگی از غیرِ خداست.

ادامه تفسیر سوره‌ی مبارکه‌ی فاتحه الکتاب

در خطبه‌ی اوّل در محضر شما فرهیختگان، پاک‌دلان، قرآنیان و وِلائیان، تفسیر سوره‌ی مبارکه‌ی حمد را داشتیم. «اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ[۳]»؛ هدایت دو مقابل دارد، دو ضدّ دارد. یکی ضَلالت است که در آخر همین سوره‌ی مبارکه‌ی حمد عبارت «وَ لَا الضَّالِّینَ[۴]» آمده است. انسان گُمراه کسی است که از هدایت مَحروم شده است. گُمراه یعنی کسی که در زندگی راه را عوضی رفته است، آدرس غلط گرفته است. به جای این‌که به آب برسد، به سَراب رسیده است. به جای این‌که به مقصد نائل بشود، از مقصد دور شده است.‌ این‌هایی که راهِ حقّ را مُنحرف می‌کنند، «یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ[۵]»، کسانی که تحریف قرآن کریم را انجام می‌دهند، تحریف دین می‌کنند، تحریف انقلاب می‌کنند، تحریف حقایق می‌کنند، مُضلّ هستند. و آن‌هایی که خَلق خدا را بی‌محتوا می‌کنند، بی‌هویّت می‌کنند غاوی هستند، مُغوی هستندو غوایت در کنار ضلالت است. ضلالت این است که کسی راه را اشتباه می‌گیرد و راه را عوضی به او نشان می‌دهند؛ ولی غوایت او را بی‌هدف می‌کند. انسانی که در زندگی معنی زندگی را نمی‌داند، زندگی را نمی‌تواند تقصیر نماید، تلقّی و برداشتی از زندگی ندارد، نمی‌داند که چرا آفریده شده است، نمی‌داند که چرا به این‌جا آمده است. گاهی هم زَجر می‌برد که چرا من هستم؟ اگر او هدف را می‌دانست و استعداد خودش را کشف می‌کرد و خود را برای رسیدن به قُلّه در سنگر جهاد قرار می‌داد، همواره شارژ بود و همه‌ی مشکلات، تحریم‌ها و کمبودها را برای خودش فرصت تلقّی می‌کرد و بر همّت خود می‌افزود و برای رسیدن به هدف سختی‌ها برایش گُوارا بود. اگر امروز شما می‌بینید بعد از ۴۴ سال مشکلات نوع خاصّی شده است و دشمن در صحنه‌ی نااُمید کردن و جنگ روانی با همه‌ی امکانات و تجهیزات به میدان آمده است و با این حال ملّت ما نَستوه‌اند، خستگی‌ناپذیرند. در متن سختی‌ها و در عینِ هجمه‌ی سنگین تبلیغات در مقابله‌ی با دشمن در ثبات قَدم، در حفظ دستاوردهای خونِ شهیدان‌شان و اطاعت‌ از امام زمان‌شان از زَعیم و الگویشان کَم نمی‌گذارند. آن نمازِ پُر شکوهِ عید فطر، آن روز قُدس حماسیِ بی‌سابقه، آن ۲۲ بهمنِ عزّت‌ساز و آن ۱۳ آبان، نشان از این است که شماها باورتان آمده است: «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا * إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا[۶]».

و تعبیرات بعدی وحی الهی که فرموده است: «فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ * وَ إِلَى رَبِّکَ فَارْغَبْ[۷]»؛ علّت پیچیده‌شدن، سخت‌شدن، هجوم شدائد و تأسیس جنگ ترکیبی، فشار همه‌جانبه برای این است که شما در حال نزدیک‌شدن به قُلّه و هدف هستید. یک کوهنورد در ابتدا که کار خود را آغاز می‌کند، تازه نفس است؛ اما هرچه بالاتر می‌رود، کم می‌آرود. وقتی به آن آخر راه می‌رسد، گاهی احتیاج به کمک پیدا می‌کند. گاهی توقّف می‌کند تا نفس خودش را تازه نماید. شما بدانید و می‌دانید که بحمدالله در این مدّت ۴۳ سال با وجود همه‌ی توطئه‌ها، با وجود همه‌ی نفوذها و نفوذی‌ها، با وجود همه‌ی سختی‌ها مقابله کرده‌اید و مَردانه ایستاده‌اید؛ زیرا هدف دارید. هدف شما ابتدائاً اجرای دستورات خداوند متعال است. شما خود را بنده‌ی خدا می‌دانید و وقتی انسان بنده‌ی خداست، بندگی می‌کند. بندگی را به شرط مُزد انجام نمی‌دهد.

«تو بندگی چو گدایان به شرطِ مزد مکن     *****     که دوست خود روشِ بنده پروری داند[۸]»

چون برای خداست، چون به سوی خداست، می‌گویید: «هرچه از دوست می‌رسد، نیکوست». این نکته‌ی اوّل است که هدف الله است و رسیدن به الله باید با سختی‌ها ساخت و از سختی‌ها عبور نمود.

«ناز پروردِ تَنَعُّم نَبَرَد راه به دوست     *****     عاشقی شیوه‌ی رندانِ بلاکش باشد[۹]».

صبر و استقامت جامعه را به قُلّه‌ی مورد نظر می‌رساند

نکته‌ی دوّم تجربه است. هرکسی به جایی رسیده است، در اثر مقاوت و استقامت به جایی رسیده است. بدون صبر، بدون استقامت و بدون پافشاری و استحکام مواضع و عَزم و عزیمت بر رفتن تا قُلّه، هیچ ملّت و هیچ شخصی به جایی نرسیده است. این‌که امروز سختی‌ها، فشارها، گرانی‌ها و انواع مشکلات بهانه شده است تا دشمن تبلیغات کند و مردم را نااُمید کند و همیشه اُمید شما خدا بوده است و همچنان با آن اُمید در صحنه ایستاده‌اید و الگوی شما هم امام راحل (رضوان الله تعالی علیه) و هم امامِ فعلی در تمام کوران‌ها، بُحران‌ها، سختی‌ها و فشارها دیده‌اید که خَم بر ابرو نیاورده‌اند. همیشه چهره‌ی ایشان شاداب است؛ همیشه آینده را روشن تصویر می‌کنند؛ همیشه به شما و به همه‌ی جبهه‌ی مقاومت و مُستضعفان انرژی می‌دهند، اُمید می‌دهند، خستگی‌ها را برطرف می‌کنند. بر خلافِ شیاطین که همیشه چیزهای جزئی مشکلات را بزرگ و عُمده می‌کنند و حاشیه‌سازی می‌کنند و می‌خواهند که مردم را خسته و نااُمید و درمانده کنند تا دشمن بیاید و غارت کند و همه چیز را از بین ببرد. شما هم تجربه‌ی تاریخی، عاشورا و زندگی ائمه‌ی اطهار (سلام الله علیهم اجمعین) را دارید و هم الگو دارید. امام (رضوان الله تعالی علیه) نه در سقوط خُرمشهر خَم به ابرو آوردند و نه در پیروزی و فَتح خُرمشهر هیجانی شدند. زیرا مردِ خدا بودند و اراده‌ی خدا را حاکم می‌دانستند و در همه‌ی شرایط تسلیم و راضی بودند. لذا این عبارت «اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ» برای ما هم درس اخلاق است، درس عرفان است، درس زندگی اجتماعی است، درس مبارزه است، درس سیاست و درس مقابله‌ی با همه‌ی مشکلات است که ما هدف داریم. در قدم اوّل رضای خداوند است و در قدم دوّم نجات کشور است و در قدم سوّم نجات جهان و آمدن امام زمان (ارواحنا فداه) و تشکیل تمدّن مهدوی با رهبری حضرت حجّت (ارواحنا فداه) است و هرچه پیش می‌روید و به قُلّه نزدیک‌تر می‌شوید، فشارتان بیشتر می‌شود.

«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ * بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ * إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ * وَ رَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا * فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا[۱۰]».

خطبه دوّم

«اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمینَ اللّهُمَّ صَلِّ وَ سلّم عَلَی سَیِّدِ أَنْبِیَائِکَ ‏وَ أفضَلِ رُسُلِکْ سَیِّدِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَی سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ أمیرِ المُؤمِنینِ عَلِیِّ بنِ أَبِی طَالِب وَ صَلِّ عَلَى الصِّدِّیقَهِ فَاطِمَهَ سَیِّدَهِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ وَ صَلِّ عَلَی سِبْطَیِن نَبِیِّ الرَّحْمَهِ وَ سِیِّدی شِبَابِ أَهلِ الجَنَّهِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ وَ صَلِّ عَلَی سادات الْمُسلّمینَ عَلِیِّ بنِ الْحُسَیْنِ وَ مَحَمَّدِ بْنِ علیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ موسَی بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلیِّ بْنِ مُوسی وَ مُحَمَّدِ بْنِ علیٍّ و علیِّ بنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ الزّکی وَ الخلفِ الصالح حجتِک القَائِمِ اُمنائِک فی بِلادک».

«بِهِم نَتَوَلّی وَ مِن اَعدائِهِم نَتَبَرأ إِلَیَ اللهِ تَعالی سُبحانَه، وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ، أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ وَ نَفسِی بِتَقْوَى اللَّهِ». تقوا زمینه‌ی رُشد است و بی‌تقوایی زمینه‌ی سقوط است. لذا کسی که آلوده است، هر روز مسیرش از حقّ فاصله می‌گیرد.، زاویه بیشتر می‌شود و بازگشت سخت می‌شود. قرآن کریم هم فرموده است: «ذَلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ[۱۱]»؛ قرآن برای اهل تقوا، یعنی کسانی که می‌خواهند سالم زندگی کنند؛ مریضی که نمی‌خواهد دَرمان شود، نه دکتر را قبول دارد و نه نُسخه را می‌پذیرد؛ اما مریضی که می‌خواهد خوب بشود، به دنبال دکتر می‌رود و نُسخه‌های او را نیز اجرا می‌کند. مُتّقی یعنی کسی که علاقه‌مند به سلامت روح، علاقه‌مند به سلامت زندگی، علاقه‌مند به سلامت زندگی برزخی علامت این است که علاقه دارد که سالم و مظهر سلام بشود و به دارُالسّلام نائل بشود؛ «لَهُمْ دَارُ السَّلَامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ هُوَ وَلِیُّهُمْ[۱۲]». این سلامتی تقوا می‌خواهد که سالم بماند. وگرنه انسانی که اراده ندارد تا سالم زندگی کند، شیاطین او را به آلودگی وادار می‌کنند. یک فرد مُعتاد هرچه بر اعتیادش بگذرد، احتمال سلامتی‌اش سخت‌تر می‌شود.‌ لذا در این روزهای خوب و در این مکان‌های خوب با خدای خودمان عَهد ببندیم و توبه کنیم. تقوا یعنی مراقبت، تقوا یعنی صیانت، تقوا یعنی غافل نبودن از خود؛ این را شیوه‌ی زندگی‌مان قرار بدهیم تا ان‌شاءالله به مقصد برسیم.

مقام والای حضرت فاطمه‌ معصومه (سلام الله علیها) در میان امامزادگان

اما مناسبت‌هایی که در این فرصت اقتضای صحبت در محضر شما بزرگواران را دارد، اوّل دهه‌ی کرامت و میلاد باسعادت کریمه‌ی اهل‌بیت (سلام الله علیهم اجمعین) حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) است. حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) در میان امامزاده‌ها پس از شهدای کربلا و امامزاده‌هایی که در کربلا شهید شدند و حضرت زینب کبری (سلام الله علیها)، نظیر ندارند. حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) هم عالِمه است به همان علمی که مادرش حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و عمّه‌اش حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) به آن علم رسیده بودند که علم لدنّی بود. هم عارفه است و خداوند متعال را شهود می‌کند، امامت و نورانیّت پدر و برادرش را می‌یابد. لذا دلشُده‌ی ولایت است و برای کمک به ولایت و رهبری آسمانی مغناطیس وجودِ امام رئوف حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (علیه السلام) این خواهر را دَربه‌دَر می‌کند و با جمعیّتی برای جهاد تبیین اقدام به هجرت می‌کند و در این هجرت افرادی که همراه و مَحرم حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) بودند، در درگیری‌ها به شهادت می‌رسند و خود یک‌تنه پَرچم‌دارِ جهاد تبیین می‌شود. حیّاً کمکِ امامت و ولایت بودند و رحلت ایشان هم در شهر قُم پیش‌بینی شده بود و با پای خودشان به جایگاه‌شان قدم گذاشتند و در آن‌جا سُفره‌ی جهاد و اجتهاد و خون و قیام را که نام شهر قُم اقتضای چنین کاری را داشت و حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) این سُفره و کلاس و جبهه را اداره کردند و برای همیشه‌ی روزگار به عنوان یک الگو نه تنها برای زنان، بلکه برای همه‌ی عالَمیان به حساب می‌آید و شهر قُم جایی است که هرکسی بخواهد اهل‌بیت (سلام الله علیهم اجمعین) را در جمع متّصل بشود و از همه‌ی آن‌ها نور دریافت نماید، باید زیر خیمه‌ی بی‌بی حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) قرار بگیرد تا خداوند آن توفیق را به او بدهد. او مریم زمان است. اگر مریم (سلام الله علیها) مسیح (علیه السلام) را دارد، حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) هم روح‌الله الموسی الخمینی (رضوان الله تعالی علیه) را دارد. و این رهبر فرزانه و نورانی و الگوی شایسته‌ی ما در غیبت امام زمان (ارواحنا فداه)، حضرت آیت الله العظمی امام خامنه‌ای (مُدّ ظلّه‌ العالی) زیربنای شخصیّت عرفانی، علمی، فقاهتی، اجتهادی و سیاسی‌شان در دامن کریمه‌ی اهل‌بیت (سلام الله علیهم اجمعین) حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) شکل گرفته است. سپس با بَدرقه‌ی حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها)‌ در پَناه حضرت امام رضا (علیه السلام) قرار گرفتند و خورشیدی شدند که بحمدالله امروز با وجود همه‌ی ظُلمات مقابله می‌کند و از عُهده‌ی قیام در برابر ظُلمت‌ها برمی‌آید.

اهمیّت «شخصیّت دختران» در اسلام و نظام جمهوری اسلامی

به همین مناسبت «روز دختر» نیز در روز میلاد حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) نام‌گذاری شده است. این‌که روز دختر نام‌گذاری شده است، همان‌گونه که پدر قِداستی دارد و روزی را در نظام جمهوری اسلامی به نام روز پدر نام‌گذاری کرده‌اند که روز ولادت حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) است، شایسته‌ی پدری دانسته‌اند و برای تکریم پدران، روزی را به نام‌شان نام‌گذاری کرده‌اند. مادر اساسِ شخصیّت روحی و دُنیوی انسان است. لذا روز میلاد حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) روز مادر نام گرفت. و روز میلاد حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) روز دختر است. این اهمیّتی است که نظام برای دختران منظور کرده است و در دستور کار قرار داده است. دختر که بعد از آن مادر است و بعد از آن نیز شهیدپَرور است، قهرمان‌پَرور است و بعد از آن نُخبه‌پَرور است، و بعد از آن اولیاءالله از دامان دخترانی که در سنگر عفّت به مرحله‌ی مادری رسیده‌اند و هرچه در عالَم وجود دارد، به برکت مادران وجود دارد. حضرت عیسی (علیه السلام) پدر نداشتند، ولی آن مادر کافی بود. اساس سعادت در گروی مادریِ مادران است. «اَلشَّقِیُّ مَنْ شَقِیَ فِی بَطْنِ أُمِّهِ وَ اَلسَّعِیدُ مَنْ سَعِدَ فِی بَطْنِ أُمِّهِ[۱۳]»؛ دختران در ایران جایگاهی دارند که در هیچ‌جای دنیا این جایگاه را ندارند. نظام جمهوری اسلامی نقطه‌ی عطفی برای بازشناسی ظرفیّت بانوان و دختران است. لذا امروز و در این مدّت ۴۳ سال شما می‌بینید که توسعه‌ی حوزه‌های علمیّه‌ی بانوان، دانشگاه الزّهرا و حوزه‌های علمیّه‌ که صدها فقیه، مُجتهد و نویسنده از میان بانوان به عنوان مشعل بحمدالله در مسیر تأمین سعادتِ جامعه‌ی ما و یاران انقلاب و رویش خون شهدا قرار گرفته‌اند.‌ در اَبعاد دانشگاهی، علوم تخصّصی، در المپیادهای علمی، در میدان‌های ورزشی با حفظ حجاب کاملِ اسلامی و احیاناً با حفظ چادر بحمدالله ۸۰۰ مدال در این مدّت دختران ما کسب کرده‌اند و مایه‌ی افتخار کشور ما شدند؛ بدون این‌که کم‌ترین خَدشه‌ای به حجاب‌شان و یا عفّت‌شان وارد بشود. این ارزشی است که اسلام برای دختران و برای بانوان قرار داده است. ولی ای دختر بزرگواری که می‌توانی آیینه‌ی فاطمه‌ی معصومه (سلام الله علیها) باشی، یار ولایت باشی، افتخارآفرین باشی؛ از نزدیکان «تونی بلر[۱۴]» نخست‌وزیر اَسبق انگلستان وقتی به شهر قُم سفر کرده بود و گُنبد و بارگاه حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) و حالات عرفانی زائران آن‌جا را دیده بود، به اسلام مُشرّف شد و ارزشی را که اسلام برای بانوی کرامت قرار داده است، متوجّه شد که یک بانو به این میزان می‌تواند به خداوند نزدیک بشود و این مقدار بَقاء بگیرد و فناء فی‌الله و بَقاء بالله پیدا کند.

حُجّاج سفیرانِ وحدت و حُریّت و محبّت هستند

مسأله‌ی حجّ از مهم‌ترین مسائل اسلام است و جزء اَرکان است. حضرت آیت الله العظمی امام خامنه‌ای (اَطال الله عُمره) حجّ را در دیدار اَخیر کارگزاران حجّ، خیلی عبارات لطیفی مانند همیشه، «مَنْ اَخْلَصَ لِلّهِ اَرْبَعینَ صَباحا، ظَهَرَتْ یَنابیعُ الْحِکْمَهِ مِنْ قَلْبِهِ عَلى لِسانِهِ[۱۵]»، کسی که ۴۰ روز خودش را وقف خدا کند و جز رضای خدا در زندگی‌اش هیچ چیز دیگری حاکم نباشد، خداوند چشمه‌های حکمت را از دل او می‌جوشاند و بر زبانش جاری می‌کند. بنده این عبارت زیبای حضرت آیت الله العظمی امام خامنه‌ای (مُدّ ظلّه‌ العالی) را از میان عبارات دیگر برای تیمُن و تبرّک به محضر شما قرائت می‌کنم. ایشان می‌فرمایند: «حجّ مسأله‌ی جهانی و تمدّنی است». بسیار عجیب است. «حجّ مسأله‌ی جهانی و تمدّنی است که هدف آن ارتقاء اُمّت و نزدیکی دل‌های مسلمانان به اتّحاد اُمّت اسلامی در مقابل کُفر و ظُلم و استکبار و بُت‌های بَشری و غیر بَشری است». خوشا به حال سفیرانِ نظام اسلامی ایران که سفیرِ حُریّت هستند، سفیرِ وحدت هستند، سفیرِ محبّت هستند، سفیرِ استکبارستیزی و فسادستیزی هستند و اُمیدوارم که این سفری که در پیش دارند، سفری بسیار مُمتاز باشد. مرحوم «آیت الله العظمی بهجت» (اعلی الله مقامه الشریف و روحی فداه) که سالگرد وفات‌شان نیز در همین روزهای گذشته بود و یک گنج ناشناخته‌ای بودند که از دست ما رفتند، معمولاً هنگام خداحافظی به محضر ایشان می‌رفتیم و توصیه‌هایی داشتند که از جمله می‌گفتند: امیدوارم که به دیدار امام زمان (ارواحنا فداه) نائل بشوید.

«مقصود من از کعبه و بُت‌خانه تویی تو     *****     مقصود تویی کعبه و بُت‌خانه بهانه[۱۶]»

امیدواریم ان‌شاءالله در میان حُجّاج ایرانی که به نمایندگی از اُمّتی رَنج‌کشیده، مشکلات را تحمّل‌کرده و در همه‌ی عرصه‌ها به پای انقلاب و ولایت و شهادت اُستوار باقی‌مانده، سفیران شما با خبرهای خوشی بازگردند.

پیروزی جهاد اسلامی فلسطین در برابر رژیم صهیونیستی

مسأله‌ی فلسطین که در این روزهایی که گذشت، نخست‌وزیر بی‌عقلِ خشنِ دَرنده‌ی جنگلی، «نتانیاهو» برای خلاصی از بُحران‌های داخلی و فرار از مشکلات اقتصادی و سیاسی که در حال فُروپاشی است، حمله‌ی به غَزّه را برای خودش راه نجات دانست و با وحشی‌گَری تمام تعدادی از جوانان غَزّه را از جبهه‌ی جهاد اسلامی به شهادت رساند که ۱۱ نفر از فرماندهان گُردان‌ها نیز در میان شهدا به لقاء الهی پیوستند. او فکر می‌کرد با این حرکت دَدمنشانه و با این بی‌آبرویی می‌تواند برای خودش آبرو کسب کند؛ اما به فضل الهی و با وجود این‌که همه‌ی گروه‌های مقاومت این آمادگی و همبستگی را داشتند، ولی نیازی دیده شد و خودِ جهاد اسلامی در مصاف پنج روزه‌ی با این اَشرار، با این آدم‌کُش‌ها و با این خونخوارها، بحمدالله آن‌ها را در شرایطی قرار دادند که در جنوب کشور اشغالی همه‌ی امور فَلج شدند و آتش‌بَس بر آن‌ها تحمیل شد و با پیروزی جهاد اسلامی این آتش‌بَس پذیرفته شد.

استقبال بی‌نظیر مردم از نمایشگاه بین‌المللی کتاب

نمایشگاه کتاب که همه‌ساله برگزار می‌شود و به جز در دوران کرونا، همیشه این سُفره گُسترده بود و در همه‌ی این فرصت‌ها، رهبرِ فرزانه‌ی حکیمِ آموزگار و الگوی به معنای واقعی کلمه، در نمایشگاه حضور پیدا می‌کنند و وقت می‌گذارند. امسال نیز در این دولت سیزدهم که به فضل الهی وزیر مُتدیّن و با انگیزه‌ای با رعایت ورود و خروج که هم از نظر حفظ حجاب شرایط لازم را رعایت نمایند و هم با آهنگ جدیدی این نمایشگاه را برگزار کردند و تنوّع کتاب‌ها در سطح وسیعی قرار داشت. بنده عبارات مقام معظم رهبری (مُدّ ظلّه‌ العالی) را به عرض شما می‌رسانم. ایشان طیّ سه ساعتی که حضورشان در این نمایشگاه مایه‌ی برکت و اُمید بود، در این مسأله متذکّر شدند که استقبال مردم بر اساس آماری که به محضر ایشان ارائه شده است، به میزان قابل مُلاحظه‌ای بیشتر از سال‌های قبل بوده است. همچنین در مورد مسأله‌ی خریدِ کتاب با وجود این‌که ما امروز مشکل کاغذ داریم و گرانی کتاب وجود دارد، ولی مشخّص می‌شود تعدادی به همان مقداری که بر تغذیه‌ی جسمی حسّاس هستند که کسی گرسنه نماند، کتاب را غذای روح می‌دانند. لذا امسال باز هم خریداران کتاب چشم‌گیر بوده‌اند و مقام معظم رهبری (مُدّ ظلّه‌ العالی) به خصوص در جایگاه کتاب‌هایی که در مورد جوانان و کودکان عرضه شده است، توقّف فرمودند و فرمودند که کتاب فرهنگ‌ساز است و این متن‌نویسی حتّی در فیلم‌سازی و هُنر و در تمام عَرصه‌های زندگی متن می‌تواند فِلش باشد، تابلو باشد، پَرچم باشد و راه و مقصد را ارائه نماید. همین‌طور در مورد مسأله‌ی ترجمه که بسیار مهم است که هم ما از کتاب‌هایی که دیگران نوشته‌اند، بی‌بَهره نباشیم و کتاب‌های مفید را با ترجمه‌های خوب و بدون انحراف به جامعه‌ی خودمان تزریق کنیم و هم کتاب‌های خودمان، این همه مقالات، رسالات، پایان‌نامه‌ها، کتاب‌های خوبی که در حوزه‌های علمیّه از اندیشمندان، مُتفکّران، فقیهان، حکیمان و عارفان در دسترس داریم، این‌ها ترجمه‌ی خوبی بشود و به دنیا عَرضه بشود. لذا هم از برگزارکنندگان نمایشگاه تقدیر و تشکّر داریم و هم وَعده‌ای که وزیر محترم ارشاد در تأمین کاغذ داده‌اند، امیدواریم که این وعده عملی بشود و هم ان‌شاءالله برای جوان‌های و کودکان ما در آموزش و پرورش، در مَهد کودک‌ها، در خانواده‌ها در دانشگاه‌ها فرهنگ‌سازی بشود که مردم خصوصاً جوان‌ها عادت به مُراجعه‌ی به متون اصلی داشته باشند، خصوصاً همه‌ی آحاد مردم و کسانی که سواد خواندن و نوشتن دارند، مراجعه‌ی به قرآن کریم، فَهم کلمات قرآن کریم و احادیث اهل‌بیت عصمت و طهارت (سلام الله علیهم اجمعین) و مسائل شرعی از اولویّت‌های اوّل است و بعد در قسمت‌های دیگر می‌باشد.

افتخار بزرگ نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

افتخاری که نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی به ملّت بزرگ ایران به اَرمغان داد، ناوگروه ۸۶ بود که دور دنیا را گشتند و در مقابل چشم‌های حسود آمریکایی‌ها از پاناما عبور کرد و از هیچ تهدیدی نهَراسید. در داخل این کشتی بیمارستان تأسیس شد که بی‌سابقه است.

«باش تا صبح دولتت بدمد     *****     کاین هنوز از نتایج سحرست[۱۷]».

«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ * بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ * قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ * اللَّـهُ الصَّمَدُ * لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ * وَ لَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدٌ[۱۸]».

غفرالله لنا و لکم

والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمّدٍ وَ آلِ مُحمّد وَ عَجِّل فَرَجّهُم

[۱] سوره مبارکه طه، آیات ۲۵ الی ۲۸٫

[۲] الکافی (ط – الإسلامیه)، جلد‏ ۳، صفحه ۴۲۲.

[۳] سوره مبارکه فاتحه، آیه ۶٫

[۴] سوره مبارکه فاتحه، آیه ۷٫

«صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لَا الضَّالِّینَ».

[۵] سوره مبارکه نساء، آیه ۴۶٫

«مِنَ الَّذِینَ هَادُوا یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَ یَقُولُونَ سَمِعْنَا وَ عَصَیْنَا وَ اسْمَعْ غَیْرَ مُسْمَعٍ وَ رَاعِنَا لَیًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَ طَعْنًا فِی الدِّینِ ۚ وَ لَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا وَ اسْمَعْ وَ انْظُرْنَا لَکَانَ خَیْرًا لَهُمْ وَ أَقْوَمَ وَلَٰکِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِکُفْرِهِمْ فَلَا یُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِیلًا».

[۶] سوره مبارکه شرح، آیات ۵ و ۶٫

[۷] سوره مبارکه شرح، آیات ۷ و ۸٫

[۸] حافظ، غزلیات، غزل شماره ۱۷۷.

[۹] حافظ، غزلیات، غزل شماره ۱۵۹.

[۱۰] سوره مبارکه نصر.

[۱۱] سوره مبارکه بقره، آیه ۲٫

[۱۲] سوره مبارکه انعام، آیه ۱۲۷٫

«لَهُمْ دَارُ السَّلَامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ ۖ وَ هُوَ وَلِیُّهُمْ بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ».

[۱۳] عوالی اللئالی العزیزیه فی الأحادیث الدینیه، جلد ۱، صفحه ۳۵؛ / الکافی، ج ۸، ص ۸۱؛/  من لا یحضره الفقیه،ج ۴، ص ۳۷۷.

[۱۴] آنتونی چارلز لینتون بلر (به انگلیسی: Anthony Charles Lynton Blair) (زاده ۶ مه ۱۹۵۳) نخست‌وزیر پیشین پادشاهی متحده (بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی)، رئیس اسبق خزانه‌داری و وزیر خدمات مدنی بود. وی از ژوئیه ۱۹۹۷ پس از مرگ جان اسمیت در مه همان سال، رهبر حزب کارگر بوده‌است. تونی بلر در یک پیروزی چشمگیر در انتخابات سراسری ۱۹۹۷ توانست بر جان میجر غلبه کند و به ۱۸ سال حکومت حزب محافظه‌کار (بریتانیا) پایان دهد.

بلر در سال ۲۰۰۵، تا حدی به دلیل عملکرد اقتصادی قوی بریتانیا، ولی با اندکی ریزش در آرا (به دلیل انتقادها از دولت او به سبب مشارکت بریتانیا در جنگ عراق)، مجدداً برای سومین دوره به عنوان نخست وزیر انتخاب شد. بلر در دوره سوم نخست وزیری خود بر اصلاحات سیستماتیک بخش عمومی فشار آورد و میانجیگری کرد تا توافقی برای بازگرداندن تقسیم قدرت به ایرلند شمالی برقرار شود. در دوره‌ی سوم قدرت‌گیری او جنگ افغانستان و عراق ادامه یافت و در سال ۲۰۰۶، بلر اعلام کرد که ظرف یک سال استعفا می دهد. بلر در ۲۴ ژوئن ۲۰۰۷ از رهبری حزب کارگر و در ۲۷ ژوئن ۲۰۰۷ از سمت نخست وزیری استعفا داد و گوردون براون، وزیر خزانه‌داری وی جانشین او شد. بلر پس از ترک سمت، کرسی خود را رها کرد و به عنوان فرستاده ویژه گروه چهارجانبه در خاورمیانه منصوب شد، سمتی دیپلماتیک که تا سال ۲۰۱۵ این سمت را برعهده داشت. وی از سال ۲۰۱۶ رئیس اجرایی موسسه تونی بلر برای تغییرات جهانی بوده است و تاکنون در مناسبت های مختلف سیاسی اقدام به تاثیرگذاری نموده است. در سال ۲۰۰۹ به بلر مدال آزادی ریاست جمهوری توسط جورج دبلیو بوش اعطا شد. او در سال ۲۰۲۱ توسط ملکه الیزابت دوم به عنوان شوالیه شناخته شد. بلر در سپتامبر ۲۰۱۰ کتاب خاطرات خود را با نام سفر منتشر ساخت که گفته‌های تازه‌اش دربارهٔ جنگ و حزب کارگر سبب ایجاد هیجانات سیاسی گسترده‌ای شد.

بلر در مقاطع مختلف نخست‌وزیری خود، یکی از محبوب‌ترین و نامحبوب‌ترین چهره‌های تاریخ بریتانیا بود. به عنوان نخست وزیر، او بالاترین میزان محبوبیت ثبت شده را در چند سال اول ریاست جمهوری خود به دست آورد، اما همچنین یکی از پایین‌ترین رتبه‌ها را در طول جنگ عراق و پس از آن به دست آورد. اگرچه منتقدان وی او را به دروغگویی، فریبکاری و از بین بردن اعتماد در سیاست بریتانیا متهم می‌کنند، با این حال بلر با توجه به موفقیت‌های انتخاباتی و اصلاحات قابل‌توجهی که در دوران مسئولیتش در دوران نخست وزیری داشت، معمولاً در رتبه‌بندی‌های تاریخی و افکار عمومی نخست‌وزیران بریتانیا بالاتر از میانگین رتبه‌بندی می‌شود. بلر در ادینبورگ، اسکاتلند، در ۶ مه ۱۹۵۳ به دنیا آمد. او دومین پسر لئو و هیزل بلر بود.

تونی بلر یک برادر بزرگتر به نام سر ویلیام بلر، قاضی دادگاه عالی و یک خواهر کوچکتر به نام سارا دارد. بلر در سال‌های نخستین زندگی خود به همراه خانواده در منطقه‌ی تراس پیزلی واقع در ناحیه‌ی ویلوبری ادینبورگ زندگی می‌کرد. در این دوره، پدرش به عنوان بازرس مالیاتی کار می‌کرد و در عین حال برای مدرک حقوق از دانشگاه ادینبورگ تحصیل می‌کرد. اولین جابجایی بلر در نوزده ماهگی بود. در پایان سال ۱۹۵۴، والدین بلر و دو پسرشان از پیزلی تراس به آدلاید، استرالیای جنوبی نقل مکان کردند. پدرش در دانشگاه آدلاید در رشته حقوق سخنرانی می‌کرد. خانواده‌ی بلر زمانی که در استرالیا بود که خواهر بلر سارا به دنیا آمد. بلرها در حومه دالویچ نزدیک به دانشگاه زندگی می‌کردند. سال‌های زندگی خانواده بلر در کشور استرالیا چندان طولانی نبود و آنان چهار سال بعد یعنی در تابستان ۱۹۵۸ به بریتانیا بازگشتند. آن‌ها برای مدتی با مادر و ناپدری هیزل (ویلیام مک‌کلی) در خانه خود در استپس در حومه شمال شرقی گلاسکو زندگی کردند. پدر بلر شغلی به عنوان مدرس در دانشگاه دورهام پذیرفت و بنابراین خانواده را به دورهام انگلستان نقل مکان کرد. در سن پنج سالگی، این آغاز ارتباط طولانی بلر با دورهام بود.

گزارش گروه تحقیق دربارهٔ نقش بریتانیا در جنگ پس از هفت سال در روز چهارشنبه ۶ ژوئیه ۲۰۱۶ منتشر شد. در گزارش جان چیلکات رئیس گروه تحقیق آمده‌است: «آغاز جنگ عراق آخرین انتخاب ممکن نبود اما دولت وقت بریتانیا قبل از آن که راه‌های مسالمت‌آمیز و دیپلماتیک برای خلع سلاح عراق به بن‌بست برسد، تصمیم گرفت وارد جنگ شود.» در این گزارش آمده‌است: «تونی بلر بر توانایی خود برای اثرگذاری بر تصمیمات دولت آمریکا بیش از حد حساب می‌کرد. او در نامه‌ای به جورج بوش نوشت: «هرچه شود با تو هستم». گزارش می‌افزاید: حفظ رابطه بریتانیا و آمریکا به حمایت بی قید و شرط نیازی ندارد.» بنا به گزارش بی‌بی‌سی عده‌ای خواهان محاکمه تونی بلر به جرم جنایات جنگی هستند. تونی بلر پس از انتشار گزارش گفته‌است که مسئولیت اشتباه‌های انجام شده را می‌پذیرد، ولی هنوز معتقد است که تصمیم به کنار زدن صدام حسین گزینه بهتری بوده‌است.

[۱۵] نهج الفصاحه، ح ۲۸۳۶٫

[۱۶] شیخ بهایی، دیوان اشعار، مخمس.

[۱۷] انوری، دیوان اشعار، قصاید، قصیده شماره ۲۷ – در مدح صاحب ناصرالدین و تهنیت منصب.

[۱۸] سوره مبارکه اخلاص.