زید شحّام که از بزرگان شیعه می‌باشد گوید: شنیدم که امام صادق (ع) فرمود: «اَحَبُّ الأعمال إلی عزّوجلّ، الصَّلاه» محبوبترین و دوست داشتنی‌ترین عمل‌ها در پیشگاه خدا، نماز است، و باز امام صادق (ع) ادامه می‌دهند: «نماز از آخرین توصیه‌ها و سفارشات همه انبیاء بوده است. چقدر خوب است که انسان غسل کند یا وضو بگیرد؛ آن هم وضوی شاداب، بعد خودش را آماده کند، برای نماز و برود یک جایی که خود باشد و خدا» حالا یا به نماز جماعت حاضر بشود برای رضای خدا، که فضیلت بسیار دارد یا اگر عذری دارد، نمازش را به تنهایی بخواند امّا در یک جایی باشد که توجّه به خدا کند؛ نه این‌که این منظره و آن منظره را ببیند و از نماز غافل بشود.
«وَ هُوَ راکِعٌ اَوْ ساجِد» در این نماز باید با یک حال خوشی رکوع انجام دهد، با یک توجّهی سجده انجام بدهد. در نماز به خدا توجّه داشته باشد.
بعد امام صادق (ع) می‌فرمایند: «بنده، هنگامی که سجده می‌کند و سجده‌اش را طول می‌دهد و در سجده با خدا راز و نیاز می‌کند، آن قدر حالت خوش و معنوی ایجاد می‌شود که شیطان به فریاد در می‌آید و می‌گوید: «یَا وَیْلَاهْ أَطَاعَ وَ عَصَیْتُ» این شخص اطاعت خدا کرد، سجده کرد؛ ولی منِ شیطان گناه کردم و سجده نکردم، این انسان سجده کرد و من ابا کردم و سجده نکردم «سَجَدَ وَ أَبَیْتُ» و به این خذلان و خواری افتادم.[۱]
إن‌شاء‌الله سعی کنیم در نمازهایمان توجّه به خدا داشته باشیم، سجده‌ها و رکوع‌هایمان را، با آرامش انجام بدهیم و معانی این کلمات را در نظر داشته باشیم تا نماز را که بهترین عملی است که خدا دوست می‌دارد، انجام داده باشیم.
پس خودمان را برای نماز در اوّل وقت که فضیلت بسیار دارد، آماده کنیم و بهترین عمل را انجام بدهیم.
خداوند متعال لذّت نماز واقعی را به روح و جسم ما بچشاند.
منبع: کتاب لحظه های عروج؛ انتشارات پیام هادی علیه السلام
[۱]ـ کافی، ج ۳، ص ۲۶۴، ح ۲٫ سند حدیث صحیح است (مرآه العقول، ج ۱۵، ص ۷).
پاسخ دهید