اعوذ بالله من الشیطان الرجیم.
بسم الله الرحمن الرحیم.
رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی وَاحْلُلْ عُقْدَهً مِّن لِّسَانِی یَفْقَهُوا قَوْلِی. طه؛۲۵-۲۸
السلام علیک یا بقیهالله
الحمدلله ربّ العالمین والصلاه علی خاتم المرسلین طبیب نفوسنا ابی القاسم محمد و آله المعصومین سیّما مولانا کهف الحصین و غیاث المضطر المستکین و ملجأ الحاربین بقیهالله فی العالمین ارواحنا فداه و عجل الله فرجه و سهّل الله ظهوره و رزقنا الله صحبته و نصرته و رضا و رعفته واللعن علی اعدائهم اجمعین.
اوصیکم عباد الله بتقوی الله. شما گرامیان، بندگان صالح خدا و نفس ضعیف خودم را به پاسداشت حُرُمات خدا، التزام به وظایف شرعی، انجام واجبات و ترک محرّمات توصیه می کنم.
خطبۀ اول
تقوا تنها توشۀ عالم بقا است.«انّ خیر الزاد التقوا» کسی که تقوا ندارد؛ از بهترین توشه ها در زندگی ابدی محروم است. تقوا برای امور دنیوی هم مبارک است. برکات با تقوا از آسمان می بارد و از زمین می جوشد.
در خطبه اول اسرار یکی از سازنده ترین احکام اسلامی؛یعنی فریضه نماز مطرح بود که ستون دین است. بعد از مسئله مکان، به مقدّمات نماز می پردازیم. یکی از چیز هایی که به عنوان در ورودی نماز به حساب می آید، “اذان و اقامه” است.
اذان بر حسب روایات، یک برنامۀ عرشی است و وجود نازنین خاتم انبیاء، محمد مصطفی، صلی الله علیه و آله و سلم در معراج همۀ انبیاء را امامت فرموده است و اذان و اقامه در آنجا مطرح است. اذان مثل خود نماز و سنّت هایی که از جانب خدا به زبان پیغمبر، صلی الله علیه و آله و سلم برای مردم تشریع شده؛ توقیفی است. کسی در اذان و اقامه حقّ دخل و تصرّف ندارد. از جانب خدا و امر بسیار سازنده ای است.
اذان شعار است.“وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ“ روضه الواعظین و بصیره المتعظین، ج۲، ۴۰۵ هر دینی برای اعلان به مردم و دعوت از آنها به پایگاه های پرستش و عبادت، آیین خاصی را اجرا می کند.مثلاً کلیسا ها ناقوس دارند؛بعضی از مکاتب هم آتش روشن می کنند؛ اما در اسلام، اذان و اقامه تشریع شده است.
اذان نه تنها یک شعار، بلکه ندای بیدار باش و زنگ هوشیاری است. اذان اشخاصی را که در دریای زندگی مادی شناگر هستند؛ به سوی وادی عرش و ملکوت می کشاند، آنها را بیدار و دعوت الهی را به آنها اعلان می کند.
علاوه براین، اذان و اقامه مثل نفخۀ اولی و نفخۀ ثانیه است. با یک نفخه، همۀ عالمیان می میرند و با نفخۀ دیگر همه بیدار می شوند و در محضر خدا خودشان را حاضر می بینند.
اذان به منزلۀ سفر از این عالم به عالم دیگر است. اقامه بعد از آن که انسان قبول کرد که از خودش سلب اختیار کند، همانگونه که هیچ کاری از اموات ساخته نیست. انسان با شنیدن اذان همۀ امور را رها می کند، گویا در قدرت و جلال و جبروت خدا ذوب می شود و تسلیم محض است. آمده است که هیچ کاره باشد. همه کاره خدا است.
بعد از انقطاعی که با اذان حاصل می شود، اقامه می گوییم تا در محضر خدا اعلان حضور کنیم. اذان و اقامه آنقدر مهم است که بعضی از فقها قول به وجوب دارند؛یعنی اذان و اقامه را واجب می دانند. بعضی احتیاط می دانند و بعضی مستحب مؤکّد.اکثریت قریب به اتفاق معتقدند که اذان و اقامه مستحب مؤکّد است؛ ولی آنقدر مهم است که اگر کسی در اثر غفلت اذان و اقامه نگفت و وارد نماز واجب شد؛می تواند نماز خود را بشکند. شکستن نماز واجب حرام است. کسی حق ندارد بعد از اینکه تکبیره الاحرام گفت، به خدا لبّیک گفت؛ دعوت خدا را پذیرفت و به حضور خدا بار یافت؛انصراف حاصل کند و نماز را بشکند. اما یکی از مواردی که اجازه داده اند نمازگزار نماز خود را بشکند؛زمانی است که بدون اذان و اقامه وارد نماز شده است.
اذان و اقامه در واقع اذن دخول است. نماز تشریفات دارد و بسیار مهم است. نماز را باید با پیش فرض و مؤخّراتش – تعقیبات نماز- در پیشگاه خدا اجرا کرد. نماز در هاله ای از جلال و جبروت باید باشد: اذانی، اقامه ای، اذن دخولی، گریه ای، حالی، اتصالی.
نماز،امر مهمی است.محشر است. قیامت است. وقتی قد قامت الصلاه گفته می شد؛ امیر المومنین علیه السلام می فرمودند: «قد قامت الزیاره» یعنی وقت زیارت خدا رسیده است.
موضع ملاقات خدا و مثل قیامت است. در قیامت اولین و آخرین، به خدا پیوسته اند و انسان با نماز خودش را در قیامت می بیند. محشری است. لذا جلال و جبروت نماز را باید با اذان و اقامه حفظ کرد.
یکی دو حدیث از کتاب اسرار الصلاه مرحوم میرزا جواد آقای ملکی، فقیه عارف و استاد امام رضوان الله تعالی علیه نوشته ایم که به محضر شریفتان تقدیم می کنیم. حدیثی را نقل می کنند از بلال، مؤذن پیغمبر.
اذان صبغۀ سیاسی دارد و برای امام عادل است. برای امامی که در سلسلۀ ولایت، مجاز به امامت است.اگر مؤذّن فردی عادل و دنبال اسلام ناب باشد، بلندگوی پایگاه های به ظاهر عبادی و حکومت غصب و جور نمی شود که روح و ولایت ندارند. لذا بلال بعد از پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فقط یک بار اذان گفت که آن هم به دعوت فاطمه زهرا سلام الله علیها بود. آن اذان هم به پایان نرسید. در میانۀ اذان به ایشان خبر دادند که بی بی از هوش رفت و این آخرین اذانی بود که مردم از مأذنۀ مدینه، بعد از پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله و سلماز زبان بلال شنیدند.
این روایت پیام زیادی دارد.از جمله اینکه مؤذّن باید مقرّب، در خط و اعلان کنندۀ جریان سیاسی باشد که عبادت ما است. ما هم عبادت و هم سیاست را اجرای فرمان پروردگار متعال می دانیم.
بلال می فرماید که“سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم یَقُولُ” که معلوم می شود پیغمبر این را یکبار نفرموده و مکرر می فرمودند و آنها هم شنونده بوده اند. می فرموده اند: “مَنْ أَذَّنَ عَشْرَ سِنِینَ أَسْکَنَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَعَ إِبْرَاهِیمَ الْخَلِیلِ فِی قُبَّتِهِ أَوْ دَرَجَتِهِ” روضه الواعظین و بصیره المتعظین،ج۲، ۳۱۲ اگر کسی ده سال بلندگوی دین و نماز و واسطۀ بین خدا و خلق در عبادت باشد، خدا او را در زیر قبّۀ حضرت ابراهیم علیه السلام و در روایتی دارد که او را در درجۀ حضرت ابراهیم ساکن می کند.
حدیث دیگر که برای تک تک ما مثل حدیث قبل مشوّق خوبی است: “مَنْ صَلَّى بِأَذَانٍ وَ إِقَامَهٍ صَلَّى خَلْفَهُ صَفَّانِ مِنَ الْمَلَائِکَهِ” روضه المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه،۲۱۳ کسی که اذان و اقامه بگوید و با اذان و اقامه نماز بخواند؛ دو صف از ملائکه با او همراه می شوند و حتی اگر نماز فرادا می خواند؛ نمی گذارند نمازش با غربت بالا برود؛بلکه دو صف ملک با آن همراه می شوند. پرسیدند این دو صف از نظر کمّی در چه مسافتی است؟ جواب فرمودند: “بین المشرق و المغرب.”
چنین فرصت و سعادتی را نباید از دست داد. البته چون مثل قیامت است؛ برای کسانی که کارنامۀ عملشان درست است، مشتاق نماز هستند. وقتی مقداری سرگرم می شوند، به افق نگاه می کنند، به ساعت نگاه می کنند و می گویند که مؤذّن آمده است. وجود نازنین پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرمودند: “ارحنی یا بلال”ایشان آنقدر برای ارتباط با خدا در شکل نماز، بی قرار بودند که به بلال این تعبیر را می فرمودند که: بلال راحتم کن. اذان بلال،آب گوارایی بود بر کام نبیّ مکّرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم. ایشان با اذان بلال بلند می شدند و نماز می خواندند و برای ایشان به منزلۀ حلقه وصلی بود.
برای مؤذّن سعادت است که نمازگزارها با اذان او به خداوند وصل می شوند. گاهی مراجع تقلید، علما، اولیاء الله، بندگان صالحی که در میان ما هستند و ما آنها را نمی شناسیم و نمی دانیم که آنها ولی خدا هستند؛همه با اذان با پروردگار متعال مرتبط می شوند.
خطبۀ دوم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ.مَلِکِ النَّاس.إِلهِ النَّاسِ.مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ.الَّذی یُوَسْوِسُ فی صُدُورِ النَّاسِ.مِنَ الْجِنَّهِ وَ النَّاسِ.
اعوذ به الله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین والصلاه والسلام علی خیرلانام، سیّدنا، ابی القاسم محمد و آله المعصومین سیّما مولانا الامیر المومنین و فاطمه الزهرا و الحسن و الحسین سبط نبیّ الرحمه و علی ائمه مؤمنین علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و الحسن زکی والخلف الصالح القائم بالامر، امنائک فی بلادک و حججک علی عبادک. بهم نتولی و من اعدائهم نتبرئ الی الله تعالی. أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِه تَقْوَى الله
تقوا بهشت را نزدیک می کند.” وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّهُ لِلْمُتَّقینَ غَیْرَ بَعید” ق؛۳۱ خوشا به حال افرادی که مواظب خودشان هستند. توصیه می کنیم و از خدا می خواهیم به ما و شما توفیق بدهد تا خودمان را رها نکنیم.
تقوا باعث می شود که انسان در قیامت سالها منتظر و در آن مواقف هولناک در فزع نباشد. در این آیه می فرماید: بهشت به افراد باتقوا نزدیک است، با تاکید هم می گوید: غیر بعید. انسان متّقی در بهشت است؛اما خودش نمی بیند. “فَکَشَفْنا عَنْکَ غِطاءَکَ” ق؛ ۲۲ : وقتی مرگ می رسد، خدا پرده را کنار می زند و انسان خودش را در بهشت می بیند و می فهمد که آنچه انسان را به این بهشت رساند، تقوا بوده است.مواظب زبان و چشمانمان باشیم. الله، الله، حرام در زندگیمان نیاوریم که حرام خوری همه توفیقات را از انسان سلب می کند. تقوا باعث می شود که انسان با بهشت فاصله ای نداشته باشد.
از مناسبت های این هفته که جا دارد در جمع با شکوه نمازگزاران جمعه مطرح شود؛نخست، دربارۀ انتخابات است. اولین فرصتی است که بعد از روز انتخابات، توفیق زیارت شما عاشقان الهی را داریم.
انتخابات یکی از نعمتهای الهی برای ما بود. دشمن با روش های پیچیده، با تجارب بسیار ممتد خود و با موفقیت نسبی که در سال ۸۸ به دست آورده بود؛ فرصت بزرگی را به چالش و تهدید تبدیل کرده بود. این بار هم فکر می کرد با آن سابقه می تواند مردم را از حضور در پای صندوق منصرف یا حضور آنها را کمرنگ کند:“لَوْ أَنْفَقْتَ ما فِی الْأَرْضِ جَمیعاً ما أَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ” الأنفال؛ ۶۳ این خداست که خودش دلها را در قبضه اراده اش دارد. خدا مردم ایران و عزت و اقتدار آنها را دوست می دارد. خدا نخواست شما مردم دشمن شاد بشوید. دشمن همۀ نقشه هایش را آماده کرده بود تا صفوف شما را درهم بشکند. شما در جمع دیده نشوید. این اجتماع و وحدت شما فراهم نشود؛ اما این خداست که “لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ أَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ أَعَزَّ جُنْدَهُ” مکارم الأخلاق، ۳۰۱ در تعبیر “وَ أَعَزَّ جُنْدَهُ” باید گفت حقیقتاً یکی از عرصه ها و جبهه ها، جبهۀ انتخابات بود.
اولاً اراده خدا بود و شما استحقاق و لیاقتش را داشتید که خدا چنین امر خیری را برای شما اراده فرماید.اما مجرای فیض، سخنان دلنشین، توأم با اخلاص، نورانی و پاکیزۀ نائب امام زمان، سکان دار کشتی انقلاب، یادگار گذشتگان، یادگار خلف صالح امام راحل و شهدای عظیم الشّأن، رهبر عظیم الشّأن ما، حضرت آیت الله العظمی خامنه ای،دامت برکاته بود که با تزریق بصیرت و در هر فرصت مناسب با سخنان بسیار بیدارگرانه ،دلها را آماده کردند.
باید از مجاری دیگری که زیر پرچم ولایت، زحمات سنگینی را به عهده گرفتند تا چنین حماسۀ سیاسی خلق بشود، تشکر کرد ازجمله: رسانه ملی،جایگاه های نماز جمعه، خطبای بزرگوار ما که نجوم آسمان تبلیغ اند، وزارت کشور، وزارت اطلاعات و شورای نگهبان که اطمینان و فضای مناسب را برای مردم فراهم کردند و زحمات فراوانی را متحمل شدند. به خصوص نظارت شورای نگهبان و مجاری نظارتی و اجرایی انتخابات، آنچنان متین، محکم، برنامه ریزی شده و عالی برگذار کردند که هیچ کس نتوانست عیبجویی کند.همچنین هماهنگی بین قوۀ قضاییه و ارگان های دیگر قابل تقدیر است که اساس کارشان بر این بود که اگر تخلفی شد؛ قوه قضاییه آمادگی رسیدگی را داشته باشد.“شکّر الله مساعیهم الجمیله” فقه القرآن،مقدمهج۱،۳ اعتقاد من بر این است که مردم، امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف را خشنود کردند.
از طرف دیگر، دست اندرکاران نظارتی انتخابات، در اجرای انتخابات سنگ تمام گذاشتند. رسانۀ ملی که در فرصت های لازم همیشه خوب عمل کرده است؛ این بار هم چنین کرد. ما هم به سهم خود و هم به نمایندگی از مردم عزیزمان از همۀ آنها تقدیر و تشکّر خاص داریم.
این انتخابات دشمن و کسانی را مأیوس کرد که در سال ۸۸، از خدا و قیامت و از بصیرت مردم غافل بودند، القاء تقلّب کردند، مردم را به چالش کشیدند، عده ای را به خیابان ها ریختند، بر خلاف قانون عمل کردند و باعث شدند رسانه های دشمن همین مسائل را در طول این مدت مطرح کرده و مشروعیت نظام را زیر سوال ببرند.
این حضور حماسی شما مردم و این لبّیک شما به نائب امام زمانتان عجّل الله تعالی فرجه الشریف، عملاً دروغ بودن آن ادعا و فتنۀ فتنه گران را در عمل ثابت کرد. همچنین دشمنان را آنچنان شگفت زده کرد که در همان روز انتخابات ناچار شدند اعلان کنند که مردم حضور محیّرالعقولی دارند. این نشان می دهد که شما مردم می خواهید ان شاءالله تا ظهور امام زمان ارواحنا فداه زیر پرچم ولایت، استوار باشید تا سنگرها همیشه سنگر نشین داشته باشد و این پرچم را با پرچم داری رهبرمان، ان شاءالله با اقتدار و عزّت و با امتیاز بالا به دست صاحب اصلی اش، امام زمان ارواحنا فداه تحویل دهید.
اما مناسبت دوم، هفتم تیر و فاجعۀ جانگداز قربانی شدن بهترین سرمایه ها، اندیشمندان، متفکّرین و خادمان مخلص این کشور است که در رأس آنها سیدالشهدا، استاد بزرگوار و ذی حق ما، آیت الله شهید بهشتی مظلوم اعلی الله مقامه و مقامهم است. من این فاجعه را به امام زمان ارواحنا فداه و مقام معظّم رهبری که یار دیرینۀ مرحوم آیت الله بهشتی بودند؛ تسلیت عرض می کنم.
مسئول دفتر آیت الله شهید بهشتی می گفت که در روز قبل از این فاجعه که آقا مورد سوء قصد قرار گرفتند، مرحوم آقای بهشتی با پیراهن و شلوار سراسیمه بیرون آمد و خودش کارت مقام معظم رهبری را که نمی دانم به چه مناسبتی آنجا بوده است؛ تحویل گرفت. مرحوم آقای بهشتی به قدری برآشفته بود که ما هرگز فکر نمی کردیم ایشان نسبت به آقا اینقدر حساس باشند.
تقدیر خداوند بر این بوده است که آقا در روز ششم تیر ماه، در مسجد ابوذر مورد سوء قصد قرار بگیرند؛ ولی خداوند این ذخیره را برای این مردم حفظ کند و جای خالی شهید بهشتی و خدمتگزاران دیگر را با تدبیر و صلابت در کنار امام و بعد از امام بتواند پر کند و مردم عزیز را در مسیر، بدون هیچ توقّفی به سوی قلّۀ پیروزی پیش ببرد.
فاجعه ی هفتم تیر از نظر سنگینی، خسارت و ضربه ای که به ملت، فرهنگ، نظام و به مدیریت کشور ما وارد آمد؛ جزءِ سنگین ترین خسارت های تاریخ بشر است که بر یک ملت و امّت وارد می شود.
وجود مبارک حضرت امیر علیه السلام می فرمودند که اگر عقیل و جعفر بودند؛ وضع ما این نبود که بعد از پیغمبر صلّی الله علیهوآله و سلّم پیش آمد.
الحمد لله خدا عنصر فرزانه و فرهیخته و مجتهد نورانی مثل حضرت آقا را ذخیره کرده بود. قهرمانی ملت و زبدگان این کشور فرق دارد با صدر اسلام؛ ولی اگر آنها بودند، چه می شد! اگر ما بهشتی را داشتیم که سالها مدیریت می کرد؛ وضع ما غیر از این بود.
در مورد شهید آیت الله بهشتی کم سخن گفته شده است. اگر هم گفته شده، در ابعاد مدیریتی، کفایت، شرح صدر و امور سیاسی بوده است. مرحوم آقای بهشتی، ما را بزرگ کرد. ما طلبه بودیم. ایشان مثل پدر مهربانی دست ما را گرفت و برای وقوف از زوایای زندگی ما بسیار وقت گذاشت.
انسان عاشقی بود. جمله ای که از این بزرگوار در تاریخ ثبت شده است که می گوید: ما عاشقان خدمت هستیم، نه تشنگان قدرت. ولله که ایشان چنین بودند.
آن مرحوم قبل و بعد از انقلاب، طلبه پروری، نخبه پروری، ابداع، ابتکار، تحوّل در حوزه های علمیه، تأسیس دبیرستان و اهتمام به تربیت جوانان و نوجوانان را در نظر داشتند. ایشان شخصاً به منزل حضرت آقای قرائتی رفته و از ایشان خواسته بودند که تنها باشند. بعد گفته بودند که من از شما درخواست می کنم، سمتی را قبول نکنید. این تخته و لوح را رها نکنید، شمابرای جوان ها مفید هستید. من عهده دار می شوم که زندگی شما را اداره کنم.
به تمام معنا مسلمان بودند و عاشق نجات جوان ها. چه همّت و چه افق بلندی در تفکر و اندیشه ی این مرد بود! بهترین عبارت و توصیف را حضرت امام که گوهر شناس بود؛دربارۀ ایشان داشتند که فرمودند: بهشتی یک ملت بود، یک فرد نبود. عاشَ سَعیداً وستَشهدَ شهیداً و سعیداً رضوان الله علیه. هم خودشان و هم هفتاد و دو تن یارانشان.
موضوع بعد فاجعه ای است که در روز یکشنبه قبل از نیمه شعبان، در مصر اتفاق افتاد. این هشدار و زنگ خطری است برای دنیای اسلام. دنیای استعمار سالیان سال کار کرد تا در جهان، فرقۀ سلفی را با خشونت، با آهنگ قتل و غارت و استبداد، به عنوان چهرۀ اسلام مطرح کند.اسلام را خشن و بی تعقّل معرفی کند.
نفت مسلمانان به جای اینکه صرف آبادانی و پیشرفت و اتحاد امم اسلامی بشود، با بودجه های کلان در اختیار امریکا قرار گرفت و آنها با برنامه، اینها را ساختند و امروز محل فتنه برای دنیای اسلام شدند.
این خشونت ها، قصاوت ها، سر بریدن ها، آدم کشتن ها و عالم دینی را زیر چماق گرفتن ها، مربوط به زمان ما نیست. در زمان بربریت، در زمان جاهلیت آن که دانشگاهها و نخبه ها و ارتباطات جمعی نبود؛ این قضایا به شکل استثنایی وجود داشت. حالا در زمانی که حقوق بشر گوش فلک را کر می کند؛ در سوریه، این گروه ها را مجهّز می کنند، در روز روشن حمایت و اعلان می کنند که تسلیحات می دهیم. جوان های بیکار را با پول ها و برنامه های حساب شده، از اقصی نقاط عالم می کشانند و مثل شبکه جهنّمی منافقین آنها را گرفتار می کنند که دیگر نتوانند بیرون بیایند.بعد آنها خانه ها را آتش می زنند، بچه ها را می کشند، نوجوان ها را دار می زنند.
این هم آخرین حربه ای که در کشور مصر اتفاق افتاد.سرزمینی که طرفدار اهل بیت و حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف است. برای اظهار ارادت، زینبیه و مسجد رسول حسین علیه السلام دارند. از زمانهای قدیم جشن ها داشتند. نفیسه خاتون در آنجا دارند. اما حالا برای برگزاری جشن میلاد منجی عالم، باید چشم به راهانشان اینجور زیر چماق قرار بگیرند؟! یک عالم فرزانه اینطور زیر چماق کشته شود یا او را به موتور ببندند و بکشند و آنطور فجیح برخورد بکنند؟ و این جهان عرب، این کنفرانس اسلامی، این حقوق بشر و این سازمان های بین الملل، این جاها کور هستند!؟ در مسئله بحرین کور هستند!؟ در این جنایت ها کور هستند!؟
بحمد الله همین مسائل باعث می شود که امروز اسلام امام، جهان گیر شود. این والستریت در کنار بیداری اسلامی، توسعۀ جبهۀ ما است. جبهۀ ما یک روزی آبادان بود. امروز می بینید سوریه و لبنان جبهه ما است:
باش تا صبح دولتت بدمد کین هنوز از نتایج سحر است.
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ .مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ.وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ .وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِی الْعُقَدِ.وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ.
دعای بین خطبه و نماز مغتنم است:
ای خدا خودت می دانی ما عقیده و امید داریم که در این لحظات، آمین این نمازگزاران و اجتماعاتی که مایه عزّت دین تو هستند و عشق به تو، بدون هیچ طمع و تهدیدی، اینها را جمع می کند؛ موجب شود که امام زمانمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هم آمین بگوید و دعاها مستجاب شود.
نسألک و ندعوک بفاطمه و ابیها و بعلها و بنیها و سر مستود فیها یا الله یا الله یا الله یا الله ….
یا ارحم الراحمین یا غیاث المستغیثین یا مجیب الدعوه المضطرین یا اله الغاثین یا رب المظلومین یا قاسم الجبارین یا احکم الحاکمین و یا رب الحجه
خدایا، به مقرّبین درگاهت و به شهدای گلگون کفن راهت، قسمت می دهیم ظهور مولا و سید و صاحب ما را در زمان ما محقّق بفرما.
امر ظهور را بر وجود نازنینشان و بر رعیتشان سهل و آسان قرار بده.
خدایا ما را عاقبت به خیر بفرما.
خدایا جوانهای عزیز ما را از خطرات حفظ بفرما و در مسیر نجات جهان، مجهّز به تقوا و تخصّص بفرما.
مشکلات جوانیشان را به لطف و کرمت مرتفع بفرما و این نسل را به ساحل یقین و اطمینان برسان.
خدایا، به حق پیغمبر و آل علیهم السلام و به حضرت زهرا سلام الله علیها قسمت می دهیم، این مردم و این ملت سرافرازی که همیشه دین، مقدّسات و مرجعیت و رهبری تو را سرافراز کرده اند؛ برای همیشه سرافراز نگه دار.
خدایا، دولت منتخب را در اجرای منویّات اسلامی این مردم و حفظ عزّت، کرامت، مقاومت، صبر، اسلامیّت، تقوا، معنویت و ایجاد ثبات اقتصادی موفّق بفرما.
خدایا، همکاران خوب نصیب رئیس جمهور منتخب بفرما و او را از اطرافیان نفوذی، بدخواه و حاشیه دار، دور بدار.
خدایا، به پیغمبر و آل علیهم السلام قسمت می دهیم این حکومت را با رهبری حضرت آقا، با اقتدار تا ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف مستدام بفرما.
حاجات این جمع، حوائج ملتمسین و حوائج مورد نظر را به لطف و کرمت برآورده بفرما.
امام ما، شهدای ما، شهید مظلوم، سید الشهدای انقلاب ما، آیت الله بهشتی و هفتاد و دو تن از زبدگان این کشور را با امام حسینمان محشور بفرما.
پاسخ دهید