در این تحقیق تلاش شده تا نقش انحصاری تشیع در رشد فرهنگ و تمدن و حتی جلوه های مادی ایران زمین در قرن گذشته به تصویر کشیده شود و نشان دهد که چگونه مذهب تشیع توانسته فرهنگی تمدن ساز را در این مرز و بوم رشد دهد؛ و خصوصا با هجوم فرهنگ غرب این مذهب بیشتر کارایی خود را نشان داد و جنبش های اجتماعی معاصر نشانگر اوج هجوم استعمار و همچنین اوج بالندگی و مقاومت فرهنگ تشیع می باشند. در این منازعات نه تنها خطرات احتمالی هجوم بیگانه دفع می گردد، بلکه عناصر دینی فرهنگ ایرانی رشد کرده و بارورتر شده است؛ افزون بر اینکه عناصر غیر دینی آن کم رنگ شده، حتی در بعض موارد جای خود را به عناصر دینی داده است. تاکنون این سیر به انقلاب اسلامی ختم شده و در ادامه – به خواست خدا- به حکومت آرمانی امام زمان (عج) ختم خواهد شد.