محمد بن عبدالوهاب از جمله افرادی است که با افترا بستن به شیعیان، کوشیده است سایر مسلمانان را به شیعه بدبین کند. یکی از افتراهای مؤسس وهابیت این است که می‌گوید شیعیان معتقدند امام حسن مجتبی علیه السلام نسلی ندارد تا با این روش مهدی موعود را از فرزندان امام حسین علیه السلام بدانند، در حالی که شیعه معتقد است امامت با نص الهی است. او همچنین به شیعه نسبت می‌دهد که آن‌ها منتظرند تا امامشان از سرداب ظهور کند. محمد بن عبدالوهاب نه‌تنها شیعیان را خارج از دین می‌داند بلکه به شیعه نسبت می‌دهد که آن‌ها به عایشه نسبت فحشا می‌دهند، این در حالی است که شیعیان بر پا‌ک‌دامنی زنان پیامبر صلی الله علیه و آله اجماع دارند. وی شیعیان را به تحریف قرآن متهم می‌کند، حال آنکه چنین چیزی واقعیت خارجی ندارد. در این نوشتار، این اتهامات را که بیشتر در کتاب الرد علی الرافضه مطرح شده، بررسی و نقد می‌کنیم تا اتهامات محمد بن عبدالوهاب بر شیعه آشکار شود.