در قرآن مجید مى خوانیم: «وَ اللّهُ یحِبُّ المُطَّهِّرِینَ »؛[۱] «و خداوند کسانى را که خواهان پاکى اند دوست مى دارد».

اسلام دین پاکى و پاکیزگى است. طهارت از این رو احکام و قوانینش بر این اساس تنظیم شده است و به عنوان بخشى از ایمان شمرده شده است. همچنان که پلیدى و پلشتى بسیارى از نجاسات، نزد بشر فطرى و ذاتى است و طبع او از آن تنفر دارد. البته بعضى از پدیده ها وجود دارند که نجاست آن مخفى است و انسان به راحتى نمى تواند به آنها پى ببرد و چه بسا آنها را پاک مى داند ؛ ولى دین اسلام نجاست آنها را گوشزد کرده است (مانند نجاست سگ، خوک و شراب). از سوى دیگر این دین براى پاک گردانیدن نجاسات، برنامه و دستورات خاصى دارد.

گفتنى است با توجه به اینکه عموم مردم در شبانه روز با مسائل طهارت و نجاست سر و کار دارند، دین اسلام احکام این باب را بسیار آسان و منطبق با فطرت بشرى تشریع کرده و جست و جو و تحقیق و دقت نظر را لازم نشمرده است. حتى در مواردى شخص را از دقت زیاد و وسواس بر حذر و منع کرده است ؛ زیرا وسواس در طهارت و نجاست، شخص را دچار بیمارى روحى و افسردگى نموده، زندگى را بر خودش تلخ مى کند. تردیدى نیست که خداوند راضى به رنج و عذاب او و اطرافیانش نیست.

به منظور آگاهى بیشتر در این باره، برخى از احکام خانه را مورد توجه قرار مى دهیم.

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی

[۱] – توبه ۹ ، آیه ۱۰۸٫