این گفتار به معرفی دو قرآن می‌پردازد، یکی چاپ شده در سال ۱۲۴۲ق. (۱۸۲۷م.)، که نخستین قرآن چاپ سربی در ایران است، و دیگری که منتشر شده در سال ۱۲۴۹ق. (۱۸۳۴م.)، که نه تنها اولین قرآن چاپ سنگی ایران، بلکه اولین کتاب چاپ شده به شیوۀ چاپ سنگی در ایران نیز هست. قرآن مذکور، پس از پژوهش­های بسیار و با وجود اختلاف نظرهای متعدد، به تازگی یافته شده است. این مقاله با مختصری دربارۀ کتاب­های چاپ سربی و سنگی همراه است تا جایگاه و اهمیت این دو نسخه معلوم گردد.